Part of the debate – Senedd Cymru am 3:23 pm ar 15 Mehefin 2016.
Nid yw’n ymddangos bod Aelodau Llafur wedi clywed y newyddion nad yw prosiect ofn yn gweithio. Edrychwch ar y polau piniwn. Nid yw’r cyhoedd yn eich credu mwyach. Wrth gwrs, y gwir amdani yw mai ein harian ni yw pob ceiniog a werir gan yr Undeb Ewropeaidd ar bob un o’r prosiectau mawr y clywsom eu rhestru y prynhawn yma. Ac ar ben hynny, rydym yn anfon £10 biliwn y flwyddyn i’r UE ac maent hwy’n ei wario yn rhywle arall. Mae hynny’n £10 biliwn y gellid ei ychwanegu at yr holl brosiectau a ddisgrifiwyd heddiw. Y gwir amdani yw nad yw’r UE yn mynd i unman yn economaidd. Yn 1980, roedd ei chyfran o fasnach y byd yn 30 y cant; heddiw, nid yw ond yn 15 y cant ac mae’n lleihau. Yr UE yw’r unig ran o’r byd—yr unig gyfandir—sydd heb weld twf o gwbl yn y ganrif hon, ar wahân i Antarctica. Mae pob un o’r cyfandiroedd eraill yn y byd wedi bod yn bwrw yn eu blaenau. O ran masnach rhwng y DU a’r UE, mae’r syniad y daw i ben pe baem yn gadael ar ôl y bleidlais ar 23 Mehefin yn nonsens llwyr.
Nid wyf yn tybio bod Aelodau Llafur wedi clywed y newyddion arall yr wythnos hon fod gennym ddiffyg masnach o £24 biliwn gyda’r UE yn chwarter cyntaf y flwyddyn hon yn unig. Dyna ddiffyg masnach o £100 biliwn y flwyddyn. Pam ar y ddaear y byddai’r UE yn awyddus i godi rhwystrau masnach yn ein herbyn a hwythau’n ennill cymaint o fasnachu gyda ni, oni bai eu bod yn gweithredu’n afresymol? Ac os ydynt yn gweithredu’n afresymol, pam y byddem eisiau cael ein clymu at bobl nad ydynt yn rhesymegol? Mae’r holl beth yn nonsens. Roedd ein hallforion i’r UE yn 2000 yn 60 y cant o gyfanswm ein hallforion byd-eang. Heddiw, fel y mae Mark Isherwood wedi nodi, 44 y cant yn unig ydynt. Y rheswm am hynny yw bod ardal yr ewro yn drychineb llwyr, ac i’r bobl hynny druain yn Sbaen, ym Mhortiwgal, yng Ngwlad Groeg, yn yr Eidal ac yn Ffrainc sy’n gweld eu gwledydd yn mynd rhwng y cŵn â’r brain, yn sicr nid yw’n hawdd iddynt gan eu bod yn talu’r pris am wallgofrwydd yr ewro.
Mae’r syniad ein bod yn mynd i gael ein heithrio o fasnach Ewropeaidd yn nonsens. Hyd yn oed pe na baem yn masnachu—