Yng nghyd-destun yr ystadegau syfrdanol ar ordewdra a’r cyhoeddiad heddiw gan Cancer Research UK fod pobl ifanc yn yfed llond baddon o ddiodydd llawn siwgr bob blwyddyn—hanner baddon i rai pedair i ddeng mlwydd oed—mae’r defnydd eithafol hwn o siwgr mewn diodydd yn rhywbeth y mae'n rhaid i ni frwydro yn ei erbyn. Felly, er bod croeso i’r cynnydd mewn allforion o fwyd a diod o Gymru, rwy’n teimlo bod angen i ni dreulio llawer mwy o amser yn canolbwyntio ar yr hyn yr ydym yn ei wneud ar sail systematig i frwydro yn erbyn y broblem gordewdra sydd gennym, yn enwedig ymysg pobl ifanc. Felly, fy nghwestiwn i yw, mewn gwirionedd: beth arall all y Llywodraeth ei wneud i hyrwyddo nod siarter Bwyd am Oes? Mae Cyngor Sir y Fflint wedi mabwysiadu'r siarter yn llwyddiannus, ac yn ei ddisgrifio fel rhywbeth sy’n rhoi hyder i rieni yn y gwasanaeth prydau ysgol ac yn dangos eu hymrwymiad i'r profiad amser cinio ysgol, gan ddefnyddio bwyd a gynhyrchir yn lleol yn bennaf fel bod pobl yn gwybod o ble y daw’r bwyd a’i fod o safon benodol. Felly, rwy’n cymeradwyo Sir y Fflint am ei gwaith caled, ond rwy’n tybio beth arall y gellir ei wneud i sicrhau bod pob un o'r 22 awdurdod lleol yn mabwysiadu'r nod siarter ar gyfer arlwyo ar gyfer bwyd.