Diolch i chi am eich ateb, Weinidog, ac am fy llongyfarch. Yn gynharach eleni, collodd un o fy etholwyr, mam ifanc i dri o blant, ei brwydr yn erbyn canser. Cyn iddi farw, ceisiodd ei phartner yn daer, ond yn ofer, i sicrhau cyffur iddi a allai’n sicr fod wedi ymestyn ei bywyd. Efallai eich bod wedi gweld yr achos hwn yn cael sylw yn y cyfryngau yn ddiweddar. Cafodd ei chais ei wrthod ar y sail na châi ei hachos ei ystyried yn un digon eithriadol, er gwaethaf y ffaith fod cynghorwr genetig y claf wedi dweud wrthi mai hi oedd yr unig berson yn ardal bwrdd iechyd Cwm Taf i gael diagnosis o’r hyn rwy’n gobeithio sy’n cael ei ynganu fel syndrom Li-Fraumeni, sef rhagdueddiad genetig prin i ganser. Dywedodd oncolegydd y claf nad ydynt wedi gweld claf o’i thebyg o’r blaen, ac mae’n amau y bydd hi’n gweld un arall eto. Mewn adroddiad torcalonnus gan ei phartner a gyflwynais ar ei ran i’r adolygiad annibynnol o’r ceisiadau cyllido, mae’n gofyn y cwestiwn: beth sydd ei angen i fod yn glinigol eithriadol yng Nghymru?

Yn ogystal â gweithredu argymhellion yr adolygiad annibynnol o’r ceisiadau cyllido, a fyddwch yn cymryd camau i sicrhau bod pobl sy’n dioddef o ffurfiau prin o salwch, gan gynnwys canser, yn cael y gofal gorau posibl?