Rwyf newydd frysio draw gyda rhai o’ch cyd-Aelodau o gyfarfod y grŵp awtistiaeth trawsbleidiol yn y Pierhead. Yn ein cyfarfod diwethaf, cawsom gyflwyniad gan Brosiect Grymuso Menywod Awtistig, a oedd yn trafod y gwahanol fathau o awtistiaeth mewn menywod a merched ac yn awgrymu y dylai’r gymhareb—y gymhareb a dderbynnir o bum bachgen i un ferch—fod yn llawer agosach mewn gwirionedd. Dywedwyd wrthym fod llawer o fenywod nad ydynt yn cael diagnosis, yn cael diagnosis anghywir neu’n cael eu gadael heb gymorth, ac er bod merched awtistig yn wynebu nifer o’r un heriau â bechgyn awtistig, mae bechgyn yn ffrwydro allan a merched yn ffrwydro i mewn. Sut, felly, y byddwch chi a’ch cyd-Aelodau yn mynd i’r afael â’r broblem real iawn, fel y mae’r llwyth o waith achos sydd gennyf yn ei dystio, fod merched yn methu cael diagnosis am fod ysgolion yn nodi eu bod yn ymdopi mor dda yn yr ysgol, er gwaethaf y ffaith eu bod yn mynd adref wedyn, ac yn colli rheolaeth ac mewn llawer o achosion, yn hunan-niweidio ac yn un o fy achosion, yn ceisio cyflawni hunanladdiad hyd yn oed?