Diolch, Lywydd. Croesawaf y ddadl hon gan fy mod o’r farn fod yna wacter wrth galon strategaeth economaidd Llywodraeth Cymru ar hyn o bryd. Yn anffodus, a’r rheswm pam y mae ein gwelliant yn welliant ‘dileu popeth’, nid yw’r cynnig yn ceisio llenwi’r gwacter hwnnw gydag unrhyw beth sy’n unigryw neu’n newydd, ond yn hytrach, mae’n ceisio benthyg polisi Llywodraeth y DU a’i gymhwyso i Gymru.

Nawr, rydym mewn sefyllfa lle y mae gennym strategaeth economaidd sy’n mynd yn ôl i 2010. I bob pwrpas, cafodd y strategaeth honno ei hanghofio yn 2011. Y newidiadau sylfaenol, allweddol yn y strategaeth honno, sef cael dull sectoraidd gyda ffocws llawer tynnach ar ddatblygu economaidd, wel, diflannodd hynny pan ddaeth tri sector ychwanegol a bron bob busnes yng Nghymru y tu allan i fanwerthu yn sector targed. Hefyd, y symudiad oddi wrth yr hen ddull, sef, yn y bôn, y math o strategaeth cymorth grant, a ganolbwyntiai ar fewnfuddsoddi—symud o hynny i un a oedd yn canolbwyntio mwy ar fuddsoddiad busnes yn seiliedig ar ecwiti neu fenthyciadau—cafodd hynny ei anghofio hefyd ac aethpwyd yn ôl at yr hen ddull. Nid strategaeth yw’r hyn sydd gennym yn awr ond llawer o weithgaredd, ond heb strategaeth economaidd gydlynol i’w gefnogi mewn gwirionedd.

Mae’r un peth yn wir am ein safbwynt datblygu economaidd rhanbarthol. Mewn theori, mae’n dal i fod gennym gynllun gofodol, a gyhoeddwyd gyntaf ym 2006. Dysgasom—[Torri ar draws.] Wel, efallai fod arweinydd y Ceidwadwyr Cymreig yn chwerthin, ond buasai’r rhan fwyaf o economegwyr yn dweud bod creu lle, mewn gwirionedd, meddu ar strategaeth economaidd ofodol, yn gwbl hanfodol. Ildiaf iddo.