Part of the debate – Senedd Cymru am 5:30 pm ar 8 Chwefror 2017.
Wel, David, yn amlwg buaswn yn dadlau nad arian Ewropeaidd oedd hwnnw: arian Prydain yn dod yn ôl i ni oedd hwnnw, ar ôl iddynt gymryd rhywbeth fel 50 y cant ohono.
Fodd bynnag, fel y gwyddom yn rhy dda yng Nghymru, mae’r diwydiant dur yn dioddef o gostau ynni uwch o lawer na’i gystadleuwyr, wedi’u gwaethygu wrth gwrs gan yr ardollau amgylcheddol, ac mae’r rhain, ynghyd ag ardrethi busnes uchel, yn gwneud ein diwydiant dur yn llai cystadleuol. Mae cynhyrchiant dur yn y DU yn gyffredinol wedi crebachu’n sylweddol dros y blynyddoedd diwethaf, ac rwyf am ailddatgan rhai pwyntiau a wnaeth Russell George mewn perthynas â chyflogaeth yn y diwydiant dur. Roedd 68,000 yn cael eu cyflogi yn y diwydiant yn 1997, gan ostwng i 31,000 yn 2010: colled o 37,000 o swyddi dur o dan Lywodraeth Lafur ac, fe nodaf, tra oeddem yn yr Undeb Ewropeaidd. Wel, yn wir, mae’n siŵr fod y ffaith ein bod yn yr UE ynddi ei hun wedi cyfrannu at dranc o’r fath. Daeth Comisiynydd yr UE sy’n gyfrifol am bolisi cystadleuaeth, Margrethe Vestager, i gasgliad y llynedd ynglŷn â’r rheolau. Dywedodd hyn:
Mae gwledydd yr UE a’r Comisiwn wedi rhoi mesurau diogelwch llym ar waith yn erbyn cymorth gwladwriaethol i achub ac ailstrwythuro... cwmnïau mewn trafferth.