A gaf i ddiolch i arweinydd UKIP am ei sylwadau? Un o brif ddibenion gweithredoedd fel hyn yw ein gwneud ni’n fwy blin ac yn fwy anoddefgar er mwyn ennyn adwaith fwy fyth. Nid oes angen i ni wneud hynny. Rydym ni’n fwy nag y maen nhw. Heddiw, mae naws y Siambr yn brudd—mae hynny'n wir, ac mae rheswm da am hynny. Yn y diwrnodau nesaf, byddwn yn dychwelyd i ddadlau, byddwn yn dychwelyd i ymgyrchu cadarn—dyna natur yr hyn a wnawn. Ond dyna yw hanfod ein democratiaeth: dadl gadarn a chyfnewid syniadau yw'r hyn sy’n rhoi'r gallu i ni weld ein hunain fel cymdeithas rydd. Bwriad gweithredoedd neithiwr oedd cau’r hyn sy’n ein gwneud yn gymdeithas rydd.

Mae'n gwbl gywir i ddweud y dylem ni ddal ati. Wrth gwrs mae'n rhaid i ni fod yn ofalus pan ddaw i ddiogelwch ac i bobl sy'n ymweld—nid yn unig â Chymru, ond unrhyw wlad arall—mae angen iddyn nhw fod yn sicr bod eu diogelwch yn hollbwysig i ni. Gallaf ddweud bod hynny’n hollol wir cyn belled ag y mae Llywodraeth Cymru, ac yn wir Llywodraeth y DU, yn y cwestiwn. Ond mae gen i blant sydd tua’r un oed â mwyafrif y rheini a fyddai wedi bod yn y cyngerdd neithiwr. Beth yn union wnaethon nhw i haeddu cael eu hanafu neu eu lladd? Ni allwn ateb y cwestiwn hwnnw. Mae’r ateb i'r cwestiwn hwnnw yn gorwedd mewn meddwl arteithiedig, anoddefgar a pheryglus. Dyna oedd meddwl, yn fy marn i, y troseddwr a gyflawnodd yr ymosodiad neithiwr. Ond, fel y dywedais, gallwn oresgyn hynny. Y neges gryfaf y gallwn ni ei hanfon i’r rhai sy'n dymuno achosi terfysg yn ein cymdeithas yw na allant ennill, ac ni allant ennill, oherwydd byddwn yn parhau i fwynhau ein rhyddid, byddwn yn parhau i fwynhau yr hyn yr ydym ni wedi ei adeiladu dros ddegawdau a chanrifoedd lawer, ac ni fyddwn byth yn ildio i’w hanoddefgarwch a'u trais.