Brwdfrydedd deongliadol y ffanatig Brexit i bigo dros eiriau unigol yn Gymraeg ac yn Saesneg—o leiaf mae’n dod â rhywfaint o amrywiaeth i’w wledd. Ailadroddodd y Prif Weinidog y safbwynt y mae Llywodraeth Cymru wedi’i fabwysiadu ers y cychwyn cyntaf, sef y byddai cyfranogi’n llawn a dilyffethair yn y farchnad sengl a pharhau i gyfranogi mewn undeb tollau o fudd enfawr i economi Cymru, ac y byddai Llywodraeth y DU synhwyrol a oedd â diddordeb mewn rhoi anghenion ein heconomi yn gyntaf yn ymestyn y manteision hynny i Gymru, gan ei bod yn ymddangos ddoe ei bod yn fodlon eu hymestyn i ynys Iwerddon.

Yna, aeth Mr Reckless yn ei flaen i wrthwynebu’r ffaith ein bod yn bwriadu codi nifer bach o filoedd o bunnoedd ar drafodion sy’n werth niferoedd mawr o filiynau o bunnoedd er mwyn gwneud yn siŵr bod 90 y cant o drafodion masnachol yng Nghymru naill ai’n talu dim treth o gwbl, neu’n talu dim mwy o dreth nag y maen nhw heddiw. Mae hynny oherwydd ei fod yn rhannu barn sylfaenol Neil Hamilton am economeg, sef mai’r unig ffordd o wneud i bobl gyfoethog weithio'n galetach yw eu gwneud yn gyfoethocach fyth, ac mai’r unig ffordd o wneud i bobl dlawd weithio'n galetach yw gwneud yn siŵr nad oes ganddyn nhw ddigon i ymdopi, fel na fyddan nhw'n ymlacio ar daliadau’r dôl.