Yn gyntaf, rwy'n cytuno'n llwyr ag ef am yr angen i bobl ifanc gael addysg ariannol. Rwy'n credu mai rhan o'r broblem yw ei bod hi'n ymddangos bod arian, er gwaethaf yr hyn a ddigwyddodd yn 2008, yn dal i fod ar gael yn rhwydd mewn ffordd nad oedd pan oeddwn i'n iau, pan nad oedd benthyciadau ar gael mor rhwydd ag y maen nhw nawr. Yn y dyddiau pan—wel, roedd gan fy menthyciad car cyntaf gyfradd llog o 29 y cant; rwy'n cofio hynny'n eglur iawn, ac yn boenus. I lawer o bobl, roedden nhw'n ei chael hi'n anodd iawn ymdopi—nid oedd neb wedi dangos iddyn nhw sut i ymdopi; weithiau mae pobl yn dysgu trwy eu teuluoedd, weithiau nid yw'r gallu hwnnw i ddysgu gan bobl, ac nid oes ganddyn nhw esiampl y gallan nhw ei dilyn. Mae'n rhan, rwy'n deall, o'r cwricwlwm, y cwricwlwm newydd, felly bydd yno, i alluogi pobl ifanc i reoli eu—i'w helpu nhw i reoli eu—cyllid yn y dyfodol. Oherwydd mae'r pwynt yn cael ei wneud yn dda: sut ydych chi fel person ifanc yn ymdopi â'r holl—? Yn aml iawn, mae arian yn cael ei daflu atoch chi—neu ddyledion yn cael eu taflu atoch chi, i lawer iawn o bobl—heb unrhyw fath o gymorth ar gael i chi. Mae'r pwynt hwnnw wedi ei wneud yn dda, ac mae wedi ei gynnwys yn y cwricwlwm.

O ran cyfle i anadlu, gwn fod hyn yn rhywbeth sydd wedi cael ei godi. Mae'n rhywbeth y mae angen i ni ei ystyried, o ran sut yr ydym ni'n—os edrychwn ni ar fwrw ymlaen ag ef, sut i fwrw ymlaen ag ef, boed ar sail Cymru neu'n gweithio gyda gwledydd eraill yn y DU. Ond, yn fy marn i, mae'n rhaid i unrhyw beth sy'n galluogi pobl i gael seibiant o ddyled, a dyled barhaus yn arbennig, y mae pobl yn aml yn canfod eu bod yn ei hysgwyddo, fod yn rhywbeth i'w groesawu.