Diolch am eich sylwadau a'ch cwestiynau. Rydym yn cydnabod nad yw cyfraddau cychwyn a chyfraddau parhau ar gyfer bwydo ar y fron cystal ag yr hoffem iddynt fod, ac nid her i famau yw hon; mae'n her ehangach i bob un ohonom sy'n ymwneud nid yn unig â bod yn bartneriaid cefnogol, ond â bod yn fwy cefnogol ynghylch yr amgylchedd a grëir, lle mae llawer o fenywod yn osgoi bwydo ar y fron o ganlyniad i agweddau pobl eraill. Felly, mae'n ymwneud yn rhannol, unwaith eto, â'n her gymdeithasol i ail-normaleiddio bwydo ar y fron. Mae'n weithgaredd hollol normal ac mae'r ffaith nad yw llawer o bobl yn ei weld felly yn broblem fawr i bob un ohonom.

Ond gan droi at eich dau bwynt, ynglŷn â chwlwm tafod, yn dibynnu ar y diffiniad a ddefnyddir, mae gan rhwng 3 y cant a 10 y cant o fabanod fath o gwlwm tafod, ac rwy'n falch eich bod wedi nodi'r enghraifft o ymarfer da yng ngogledd Cymru. Rwy'n falch o gadarnhau y bydd materion fel cwlwm tafod yn cael eu cynnwys yn y cynllun gweithredu sy'n cael ei ddatblygu. Gallwch ddisgwyl gweld rhywbeth penodol ynddo ar gwlwm tafod pan gaiff y cynllun gweithredu hwnnw ei ddarparu. Byddwn hefyd yn cynnwys rhywbeth am rôl cyfeillion cefnogol a grwpiau gwirfoddol, i weld sut y gellir eu hymgorffori ymhellach yn narpariaeth y gwasanaeth. Mae nifer o bobl yn y grŵp arbenigol wedi ymwneud yn uniongyrchol â chyfeillion cefnogol a grwpiau gwirfoddol hefyd, ac mewn gwirionedd, mae'r adroddiad yn sôn am y rhagoriaeth a'r ymarfer da sy'n bodoli. Ond eto, cysondeb y cymorth hwnnw yw'r hyn rydym am geisio gwneud rhywbeth amdano. Mae hyn wedi deillio o gydnabyddiaeth nifer o bobl nad ydym wedi cyrraedd lle yr hoffem fod—y grŵp gorchwyl a gorffen, nifer o bobl yn y grŵp hwnnw—a byddwn yn parhau i gydnabod bod mwy o lawer gennym i'w wneud. Mae'n dda i famau, mae'n dda i fabanod. Yn y pen draw, mae'n dda i bob un ohonom.