Rwyf wedi fy synnu braidd gan oportiwnistiaeth rhad yr Aelod heddiw, o ystyried bod yr Aelod yn gwybod yn iawn fod Deddf Rheilffyrdd 1993 yn atal cyrff sector cyhoeddus rhag gwneud cais uniongyrchol am fasnachfraint. Rwyf wedi fy synnu, oherwydd mae ei Aelodau Seneddol ei hun, gan gynnwys ei AS ei hun, wedi gweithio gydag ASau Llafur i gyflwyno gwelliant i Fil Cymru, ond yn anffodus cafodd y gwelliant hwnnw ei wrthod.

Rwyf wedi blino'n lân ar yr ormodiaith hysterig braidd sy'n gysylltiedig â'r mater hwn. Rwy'n cofio 16 Awst y llynedd—diwrnod arbennig iawn am resymau gwahanol—pan oedd yr Aelod yn rhagweld na fyddem byth yn y sefyllfa hon heddiw o fod wedi'i ddyfarnu ac na fyddem byth yn y sefyllfa hon gyda'r broses roedd ef a'i gyd-Aelodau ar y pwyllgor wedi'i disgrifio fel arwrol o uchelgeisiol wedi'i chwblhau. Dywedodd y dylid cymryd y cyfrifoldeb am drafnidiaeth oddi wrthyf, ond rwy'n eithaf ffyddiog—rwy'n eithaf sicr pe bai'r Aelod wedi bod yn sefyll lle rwy'n sefyll heddiw, yn cyhoeddi'r hyn rwy'n ei gyhoeddi heddiw, ar ôl cyflawni'r hyn roedd pawb o'i gwmpas yn ei alw'n arwrol o uchelgeisiol, y byddai ei gyd-Aelod seneddol yn cychwyn deiseb ar gyfer comisiynu cerflun efydd er anrhydedd i'r mab darogan. Rwyf yr un mor sicr y byddai'r Aelod yn llofnodi'r ddeiseb honno. Gallaf sicrhau'r Aelod y bydd yr holl fanylion yn cael eu rhyddhau ar ôl y cyfnod segur o 10 diwrnod.

Rwyf wedi sylwi bod y datganiad i'r wasg a gyhoeddwyd gan Blaid Cymru heddiw yn dweud bod y broses o wneud cynigion wedi bod yn wallus o'r dechrau i'r diwedd, ac eto mae'r un Aelod y priodolir y dyfyniad hwn iddo'n rhan o bwyllgor a ddisgrifiodd y broses fel un arwrol o uchelgeisiol. Mae rhyw fath o rwyg yma. Buaswn yn cytuno gyda'r olaf, o ystyried ein bod wedi cyrraedd y pwynt heddiw o allu cyhoeddi'r cynigydd a ffafrir. Mae'r datganiad i'r wasg yn mynd rhagddo i ddweud ei bod yn anfaddeuol na chaniateir mwy nag un dudalen o ddatganiad ysgrifenedig. Y prif reswm pam ei fod yn ddatganiad ysgrifenedig un dudalen yw bod yn rhaid i ni, yn ôl y gyfraith—nid yn ôl steil, yn ôl y gyfraith—gael cyfnod segur. Felly, gofynnaf i'r Aelod: o gofio nad yw'n fater o steil, ei fod yn fater o gyfraith, a fyddai ef eisiau torri'r gyfraith? A fyddai ef eisiau peryglu dyfodol y fasnachfraint? Ni allaf ond casglu, mae arnaf ofn, Ddirprwy Lywydd, y byddai'n well gan yr Aelod pe bai'r fasnachfraint gyfredol yn parhau.