Part of the debate – Senedd Cymru am 4:12 pm ar 17 Gorffennaf 2018.
Gallaf wastad orffen drwy ofyn i Ysgrifennydd y Cabinet a yw'n cytuno gyda'r hyn a ddywedais i. Ond fe wnaf i gloi, oherwydd does arnaf i ddim eisiau cymryd mwy o amser nag yr wyf i wedi'i wneud.
Mae cyfleoedd enfawr, yn ogystal â phroblemau pontio, wrth adael yr UE. Tybed pam nad yw Ysgrifennydd y Cabinet yn gweld y llygedyn lleiaf o oleuni yn y dewisiadau sydd ar gael i ni gyda'r rhyddid a fyddai gennym ni hyd yn oed mewn sefyllfa o 'ddim bargen'. Fel y nododd Mark Isherwood, mae'r Gymanwlad yn rym enfawr yn y byd economaidd, ac yn tyfu. Mae'r Unol Daleithiau o dan Arlywydd Trump yn amlwg yn ffafriol iawn tuag at y Deyrnas Unedig, ac mae yntau'n gweld yr UE fel gelyn, ac yn wir, maen nhw wedi bod yn elyniaethus i ni yn y trafodaethau hyn. Mae yna gyfleoedd enfawr ar gael i ni, a beth bynnag yw'r problemau pontio o ran gadael—does neb yn gwadu bod newid o'r maint hwn yn mynd i olygu anawsterau—serch hynny, mae cyfleoedd enfawr i Brydain gysylltu'n briodol â gweddill y byd trwy gytundebau masnach rhydd. Mae effaith gyfyngedig tariffau Ewrop yn llawer llai na'r cyfleoedd masnach mewn mannau eraill o'r byd, ac mae'r Arlywydd Trump, er gwaethaf ei holl ddiffygion, wedi dangos ei fod yn hen law, wrth daro bargen, a'i fod wedi cyflawni i America yr hyn yr oedd y bobl a bleidleisiodd o'i blaid yn ei ddymuno wrth fwrw eu pleidlais. Yr hyn y mae'r Llywodraeth Geidwadol yn San Steffan wedi ei wneud mewn gwirionedd yw amddifadu pobl Prydain, 17.5 miliwn ohonynt, o'r hyn y gwnaethon nhw bleidleisio drosto yn y refferendwm ddwy flynedd yn ôl.