Diolch yn fawr, Llywydd. Afraid dweud na byddai neb yn dymuno canfod eu hunain yn cael eu hailethol i'r Siambr hon o dan yr amgylchiadau yr wyf i'n eu hwynebu. Ac mae'n rhaid i mi ddweud ei fod yn benderfyniad anodd ei wneud i ddychwelyd. Hoffwn fynegi fy niolch y prynhawn yma i Brifysgol Abertawe am fy rhyddhau o fy ymrwymiadau iddynt yn gynnar, er mwyn fy ngalluogi i fod yma heddiw. A hoffwn ddiolch i bawb sydd wedi fy nghefnogi drwy'r cyfnod pontio—i staff grŵp Plaid Cymru a'm cyd-Aelodau Plaid Cymru. Hoffwn ddiolch yn arbennig i rai o staff y Cynulliad. Hoffwn sôn am Jodie Franklin, a oedd y ffrind gorau yn y byd, o ran fy nghael i drwy'r holl brosesau, a'r anhygoel AnnMarie Fray, sydd â'r cyfrifoldeb amhleserus o geisio roi trefn arnaf gyda fy TG.

Ar ôl i'r penderfyniad i ddychwelyd gael ei wneud, roedd yn teimlo fel y peth iawn i'w wneud, ac ni fyddwn eisiau gadael y Siambr hon, Llywydd, gyda'r argraff fy mod i'n derbyn y swydd hon gydag unrhyw deimlad o amharodrwydd. I'r gwrthwyneb, rwy'n edrych ymlaen at wasanaethu fy etholwyr yng Nghanolbarth a Gorllewin Cymru, gweithio ar eu rhan, eirioli ar eu rhan, ar yr amrywiaeth eang o faterion sy'n peri pryder iddyn nhw yn y cyfnod anodd hwn, ac rwy'n edrych ymlaen at ddwyn y Llywodraeth i gyfrif ar eu rhan ac ar ran pobl Cymru.

Llywydd, rwy'n ymwybodol bod yr oes wedi newid ers y tro diwethaf i mi sefyll yn y Siambr hon; nid yw fy ngwerthoedd wedi newid. Yn ganolog i'r hyn y byddaf yn ei wneud fydd parhau fy ymrwymiad i'r frwydr am gyfiawnder cymdeithasol, yn enwedig dros hawliau plant a rhyddid menywod a merched.