Arweinydd y tŷ, mae hi'n Ddiwrnod Caredigrwydd y Byd heddiw. Mae'n ddiwrnod i ddathlu a hyrwyddo caredigrwydd yn ei holl ffurfiau, o gymwynasau bach, i ymladd am wleidyddiaeth newydd, mwy caredig, sy'n rhywbeth yr wyf i wedi bod yn galw amdano ers imi gyrraedd y lle hwn, gyda chymorth gan Aelodau ar draws y Siambr, gan gynnwys Darren Millar, Bethan Sayed a Julie Morgan, i enwi dim ond rhai ohonynt. Yr ychydig sgyrsiau a geir bob dydd yw'r unig brofiad y mae rhywun ei angen mewn gwirionedd i helpu i achub bywyd, a dyna pam yr wyf yn wirioneddol falch o gefnogi ymgyrch Mae Mân Siarad yn Achub Bywydau y Samariaid, a gobeithiaf y bydd yr Aelodau, a Llywodraeth Cymru ei hun, yn cefnogi hynny hefyd. Mewn araith ddiweddar, dywedais fod rhai, gan gynnwys y rhai pwerus yn ein heconomi ac mewn bywyd gwleidyddol, na all ddychmygu bod caredigrwydd yn gweithio fel strategaeth wleidyddol, ac, unwaith eto, nid wyf yn cytuno â hynny. Felly, roeddwn wrth fy modd pan ddarllenais yr adroddiad diweddar gan Carnegie UK Trust 'Kindness, Emotions and Human Relationships: the Blind Spot in Public Policy', ac, fel y mae'n amlygu'n gywir, ceir cydnabyddiaeth gynyddol bellach o bwysigrwydd caredigrwydd a pherthnasoedd ar gyfer lles cymdeithasol wrth lunio polisïau cyhoeddus. Felly, gyda hynny mewn golwg, arweinydd y tŷ, pa gamau ar y cyd y mae Llywodraeth Cymru yn eu cymryd i sicrhau bod hyn yn dod yn realiti?