Wel, Llywydd, mae nifer o bwyntiau pwysig yn yr hyn y mae'r Aelod wedi ei godi. Gadewch i mi ddechrau trwy gytuno â'r hyn a ddywedodd am bwysigrwydd taliadau disgresiwn at gostau tai a'm gobaith bod pob awdurdod lleol yng Nghymru yn defnyddio'r gronfa honno cymaint â phosib i gynorthwyo'r rhai hynny o'u trigolion sy'n cael eu heffeithio mor wael gan y rhyngweithio rhwng credyd cynhwysol a chostau tai.

Y pwynt yr wyf i'n credu y mae'r Aelod yn ceisio ei gyrraedd yw bod ei Lywodraeth ef wedi penderfynu rhoi'r gorau i dalu awdurdodau lleol i allu rhoi cyngor i hawlwyr ar gredyd cynhwysol ac, yn hytrach, maen nhw'n bwriadu ariannu'r swyddfeydd cyngor ar bopeth ar gyfer un cyfarfod gyda hawlwyr i'w cynorthwyo gyda'r ddrysfa credyd cynhwysol sy'n eu hwynebu. Bydd hyn yn arwain, yn fy marn i, at anawsterau ychwanegol i hawlwyr, anawsterau ychwanegol i ddarparwyr tai, a bydd yn rhoi rhai asiantaethau cyngor mewn sefyllfa wirioneddol annheg pryd y byddant yn gwybod na fydd yn bosibl datrys cymhlethdodau rhai hawliadau credyd cynhwysol mewn un sesiwn darparu cyngor.

Felly, er fy mod i'n deall yr hyn y mae Cartrefi Cymunedol Cymru wedi ei ddweud yr wythnos hon, nid yw'r problemau gwirioneddol yn nwylo awdurdodau lleol na darparwyr tai; maen nhw'n rhan annatod o'r budd-dal diffygiol sy'n cael ei gyflwyno a'r ffordd y mae Llywodraeth y DU yn ceisio symud cyfrifoldeb am ddarparu cyngor da a pharhaus i bobl sydd ei angen er mwyn gwneud yn siŵr bod eu hawliau sylfaenol i gael lle boddhaol i fyw ynddo a digon o arian i fwyta arno yn cael eu cynnal.