Ar 23 Mehefin 1894, am ddeng munud i bedwar yn y prynhawn, clywyd dwy glec uchel yng Nghilfynydd, o ganlyniad i ffrwydrad dinistriol yng nglofa'r Albion. Y lofa hon a arweiniodd at sefydlu'r pentref. Ar ôl agor y siafft gyntaf, cynyddodd y boblogaeth o 500 o fewn degawd, ac roedd oddeutu 3,500 erbyn 1901. Fodd bynnag, ar y diwrnod hwn, cafodd y trychineb hwn yn y pwll glo effaith ofnadwy ar y gymuned leol. Dryswch oedd yr ymateb cyntaf i'r ffrwydrad. Roedd y sifft nos newydd ddechrau. Nid oedd unrhyw un yn gwybod faint o ddynion a oedd i lawr yn y pwll. Pan ddaethpwyd â'r cyrff allan, mewn sawl achos, roeddent wedi'u hanffurfio mor wael nes ei bod yn amhosibl nodi pwy oeddent.

Lladdwyd 290 o ddynion i gyd yn nhrychineb glofa'r Albion, y trychineb mwyngloddio gwaethaf ond un yng Nghymru, a'r pedwerydd gwaethaf yn y DU. Rwy'n dweud 'dynion', ond roedd llawer o'r rhai a fu farw yn eu harddegau. Dim ond 13 oed oedd yr ieuengaf, John Scott. Amlygir maint y dinistr yn y ffaith mai dim ond dau o'r 125 o geffylau a oedd yn gweithio o dan y ddaear a oroesodd. Pennwyd mai'r achos oedd llwch glo'n tanio yn dilyn ffrwydrad llosgnwy. Rhyddhawyd y rheolwyr o fai yn yr hyn a oedd yn wyngalch ym marn nifer o bobl. Parhaodd glofa'r Albion i weithredu, gan hawlio bywydau glowyr, ond gadewch i ni beidio ag anghofio'r trychineb dinistriol hwn a ddigwyddodd 125 o flynyddoedd yn ôl, ac a effeithiodd ar fywydau pawb a drigai yng Nghilfynydd ac a newidiodd fywydau am byth.