Rydym ni wedi clywed cyfeiriad at adroddiad Swyddfa Archwilio Cymru o fis Tachwedd diwethaf ar gynnydd o ran gweithredu Deddf Trais yn erbyn Menywod, Cam-drin Domestig a Thrais Rhywiol (Cymru) 2015, a dynnodd sylw at fylchau mewn ymgysylltiad â gwasanaethau arbenigol a goroeswyr yng ngweithrediad y Ddeddf. Yn ôl arolwg troseddu Cymru a Lloegr hyd at fis Mawrth y llynedd—a bydd ffigurau newydd fis nesaf—amcangyfrifir bod 1.6 miliwn o fenywod a 786,000 o ddynion wedi dioddef cael eu cam-drin yn emosiynol, yn ariannol ac yn gorfforol, neu'n gymysgedd o'r tri, mewn cyd-destun domestig. Ac, wrth gwrs, roedd mwyafrif llethol o ddioddefwyr a goroeswyr cam-drin gan bartner neu gyn-bartner yn fenywod, ac mae Cymorth i Fenywod Cymru hefyd wedi nodi bod eu haelodau sy'n gweithio gyda goroeswyr trais rhywiol wedi dweud wrthyn nhw nad yw goroeswyr cam-drin rhywiol yn cael y flaenoriaeth gyfatebol gan gomisiynwyr a gwasanaethau cyhoeddus fel goroeswyr cam-drin domestig. Felly, sut yr ydych chi'n ymateb i'w galwadau hwy, ac i alwadau arbenigwyr eraill yn y maes hwn, i'r diffyg hwnnw gael sylw fel bod y gwaith o gomisiynu'r grant cymorth tai, er enghraifft, yn cwmpasu pob math o drais yn erbyn menywod, cam-drin domestig a thrais rhywiol, yn hytrach na'r rhagdybiaeth ddiofyn sy'n canolbwyntio ar gam-drin domestig?