Lywydd, unwaith eto, rwy'n gwrthod y dybiaeth gyson hon mai ein gwaith ni yng Nghymru yw barnu ein hunain yn erbyn yr hyn y mae rhywun arall yn ei wneud yn rhywle arall. Nid yw'r hyn sy'n digwydd mewn gwahanol ran o'r Deyrnas Unedig yn dempled i Gymru, ac ni ddylem ni gael ein barnu yn erbyn camau y mae pobl eraill yn dewis eu cymryd mewn rhannau eraill o'r Deyrnas Unedig. Yr hyn yr ydym ni'n ei wneud yw gwneud penderfyniadau mewn ffordd sy'n diwallu anghenion Cymru, ac yn cyd-fynd ag amgylchiadau Cymru a'n gallu i ymateb iddyn nhw.

Mae'r mater o drais domestig yn un difrifol iawn. Rydym ni'n gwybod o dystiolaeth ledled y byd bod cynnydd i drais domestig yn ystod cyfnodau o gyfyngiadau symud, fel yr ydym ni wedi ei weld. Nid oes neb mewn sefyllfa well na'r Dirprwy Weinidog Jane Hutt, sylfaenydd Cymorth i Ferched Cymru ei hun 30 mlynedd a mwy yn ôl, i fod mewn sgyrsiau gyda'r sector hwnnw i ddeall eu hanghenion ac i wneud yn siŵr ein bod ni'n gwneud popeth o fewn ein gallu i ymateb iddyn nhw.

Yn wir, rydym ni wedi cyhoeddi £6.3 miliwn o gyllid ychwanegol ar gyfer hosbisau yng Nghymru. Mae hosbisau yng Nghymru yn cael eu hariannu mewn ffordd wahanol i'r ffordd y maen nhw yn Lloegr. Mae'n rhan bwysig iawn o'n tirwedd yma yng Nghymru, gydag ymdrech wirfoddol enfawr sy'n cael ei gwerthfawrogi'n fawr ac sydd wedi cael cefnogaeth dda iawn gan Lywodraeth Cymru drwy'r gwaith yr ydym ni wedi ei wneud, a thrwy'r gwaith y mae'r Farwnes Ilora Finlay wedi ei wneud ar ein rhan. Unwaith eto, rydym ni'n cael trafodaethau cyson, agos a chynhyrchiol, rwy'n credu, gyda'r sector hwnnw yma yng Nghymru, ac rydym ni'n dyfeisio atebion sy'n iawn iddyn nhw ac yn iawn i ni yng Nghymru.