Diolch am yr ateb yna, Prif Weinidog. Mae'r cyfyngiadau a osodwyd ar wasanaethau mamolaeth wedi bod yn arbennig o anodd i rieni newydd a'r rhai sy'n disgwyl plentyn. Dywedir wrth famau beichiog bod yn rhaid iddyn nhw fynd i sganiau anomaledd ar eu pennau eu hunain a, hyd yn oed pan fo newyddion drwg, ni chaiff eu partner fod gyda nhw. Yn hytrach, efallai y byddan nhw'n cael gwybodaeth ysgrifenedig y gallan nhw fynd â hi adref. Dim ond pan fydd y fam wedi mynd i esgoredigaeth sefydledig y caniateir partneriaid geni, ac yna mae'n rhaid iddyn nhw adael yn fuan ar ôl i'r babi gael ei eni. Dydyn nhw ddim yn cael ymweld eto wedyn. Mae hyd yn oed casglu eu partner a'u babi newydd yn golygu aros y tu allan, a hyd yn oed os bydd angen i'r babi fynd i ofal arbennig, dim ond un rhiant at y tro sy'n cael mynd i mewn i ymweld â'r baban newydd-anedig.

Mae'r cyfyngiad arbennig o greulon hwn yn mynd yn gwbl groes i'r cyngor a roddwyd yn ystod y pandemig gan y Coleg Brenhinol Pediatreg ac Iechyd Plant, sy'n dweud:

Ar adeg mor anodd, mae'n bwysig i'r ddau riant gael bod yn bresennol gyda'i gilydd, am ran o'r diwrnod o leiaf.

Prif Weinidog, mae cyfyngiadau tebyg yn cael eu llacio mewn mannau eraill yn y DU. Fe wnaeth yr Alban hynny ddydd Llun ac mae eu parhad yma yn peri pryder i lawer o ddarpar rieni. A allwch chi ddweud wrth ddarpar rieni gofidus ledled Cymru pryd y bydd y cyfyngiadau hyn yn cael eu codi fel y gallan nhw, gobeithio, rannu'r llawenydd o ddod â bywyd newydd i'r byd, ond hefyd bod gyda'i gilydd os bydd yn rhaid iddyn nhw fynd drwy unrhyw brofiadau torcalonnus? Ac, ar y siawns annhebygol eu bod nhw wedi cael eu llacio, pam nad oes neb wedi dweud wrth y mamau beichiog dan sylw?