Llywydd, nid wyf yn credu y gellir fy nal i'n gyfrifol am ddiffyg dealltwriaeth yr Aelod. Cyn gynted ag y bydd hi'n ddiogel bosibl i ailagor rhannau o'r tymor pêl-droed a gwahanol gynghreiriau yng Nghymru, byddwn yn gwneud hynny. Mae'n rhaid i'r Aelod ddeall, siawns, fod iechyd y cyhoedd yn bwysicach na phêl-droed ac na fyddwn yn caniatáu—. Rwy'n gweld yr Aelod yn ystumio arnaf. Mae'n ddrwg gennyf nad yw ei diffyg dealltwriaeth wedi'i gywiro eto.

Pan fydd clwb pêl-droed uwch-gynghrair yn ailddechrau, mae ganddo'r holl adnoddau y gall clwb uwch-gynghrair eu defnyddio. Mae ganddo holl natur reoleiddiol y lleoliadau y maen nhw'n gweithredu ynddynt; nid oes dim o hynny'n wir gyda rhai agweddau ar y byd pêl-droed y cyfeiriodd hi atyn nhw. Nid oes strwythur yn bodoli y gallwch chi ddibynnu arno yn y ffordd honno i fod yn ffyddiog y gellir ailddechrau'r holl weithgarwch hwnnw mewn ffordd nad yw'n peryglu chwaraewyr, swyddogion a'r cyhoedd. Dyna fydd bob amser flaenaf ym meddwl y Llywodraeth Cymru hon. Efallai nad dyma sydd flaenaf yn ei meddwl hi, ond dyna sydd flaenaf i ni, a phan fydd yn ddiogel gwneud hynny, yna byddwn yn ailddechrau gweithgarwch yn y maes hwnnw ac ni fyddwn yn gwneud hynny cyn hynny. Pan fydd yn ddiogel, byddwn wedi'i drafod gyda'r sector; wrth gwrs y byddwn ni wedi llunio cynlluniau ar y cyd â nhw—ni fydd yn syndod iddyn nhw. Yn wahanol i Lywodraeth o'i phlaid hithau mewn rhan arall o'r Deyrnas Unedig, y ffordd o weithio yng Nghymru erioed fu cynllunio'n gyntaf ac yna cyhoeddi, nid cyhoeddi ac yna meddwl tybed sut y bydd hi'n bosibl cyflawni hynny.