Wel, mae'r Aelod yn iawn—mae arholiadau'n rhan bwysig a phrif ffrwd o'r ffordd rydym yn gweithredu ein system addysg yng Nghymru, ond rwy'n siŵr y bydd yr Aelod hefyd yn cytuno bod hwn yn gyfnod eithriadol, a'r hyn na all system arholi ei wneud yw datrys y tarfu eithafol sydd wedi bod ar addysg plant ar ei phen ei hun. Yn wir, pe bai'r Aelod yn edrych ar ei ranbarth ei hun, byddai'n ymwybodol fod rhai plant, heb fod unrhyw fai arnynt hwy, wedi wynebu tarfu i'w haddysg am eu bod mewn swigen gyda phlentyn sydd wedi dal COVID-19. Mae'r ffordd rydym yn dod o hyd i system—system arholi—sy'n trin y plentyn hwnnw yr un mor deg â phlentyn nad yw wedi wynebu tarfu pellach i'w haddysg am eu bod yn ddigon ffodus i fod mewn carfan nad yw wedi cael ei hanfon adref o'r ysgol, rwy'n siŵr y byddai'n cytuno, yn her go iawn. Dyna pam y gofynnais i'r adolygiad annibynnol edrych ar y sefyllfa, a bydd wedi gweld y bore yma fod Cymwysterau Cymru hefyd wedi cydnabod bod y tarfu ar addysg yn sylweddol. Mae Lloegr wedi gwneud eu penderfyniad; mae'r Alban wedi gwneud un gwahanol. Byddaf yn gwneud penderfyniad sydd, yn fy marn i, er lles gorau dysgwyr Cymru ac sy'n deg â'r garfan benodol hon o blant sydd, unwaith eto, yng ngeiriau Cymwysterau Cymru, wedi dioddef mwy o aflonyddwch ac wedi wynebu mwy o heriau—y garfan hon—na charfan y llynedd hyd yn oed, ac mae angen inni fod yn deg â hwy.