Gweinidog, dyna wahaniaeth a welwn ni yng Nghymru yn ystod y coffâd o waith yr undebau llafur yn ystod yr wythnos undebau llafur hon, lle'r ydym ni'n ceisio gweithio mewn partneriaeth wirioneddol, yn wahanol i'r sefyllfa yn Llundain, lle mae deddfwriaeth yn cael ei hystyried yn ffordd o danseilio undebau llafur ymhellach byth. Felly, rwy'n croesawu'r datganiad amserol iawn hwn yn fawr iawn.

A gaf i gymeradwyo hefyd yr hyn yr ydych chi'n ei ddweud am y pryderon sydd gennym ni am rai o'r corfforaethau mawr hynny—British Airways, Nwy Prydain—sydd wedi ceisio defnyddio COVID fel gorchudd i danseilio safonau moesegol cyflogaeth a hawliau gweithwyr? A gaf i groesawu eich ymrwymiad chi hefyd o ran y Bil partneriaeth gymdeithasol, a gofyn ychydig o gwestiynau i chi ynglŷn â hynny? Mae'r Bil, mae'n ymddangos i mi, yn un o'r darnau mwyaf blaengar o ddeddfwriaeth—yn union fel gwnaeth deddfwriaeth cenedlaethau'r dyfodol, fe allai hyn wneud felly ar gyfer safonau cyflogaeth moesegol. Ond mae'n ymddangos i mi mai un o'r swyddogaethau pwysig y mae'n rhaid inni ei chefnogi yw swyddogaeth undebau llafur o ran hyrwyddo bargeinio ar y cyd. Tybed i ba raddau y bydd y ddeddfwriaeth sydd gennych chi mewn golwg yn hyrwyddo bargeinio ar y cyd, oherwydd fe wyddom ni fod yna berthynas gref rhwng bargeinio ar y cyd a brwydro yn erbyn tlodi mewn gwaith. A hwyluso mynediad i undebau llafur hefyd—yn union fel y byddwn yn codi mater mynediad at gyfiawnder, mae'n rhaid i fynediad at hawliau gweithwyr drwy'r undebau llafur fod yn rhan bwysig o'r broses honno, Gweinidog.