Lywydd, y tro diwethaf imi siarad ar fater fel hwn oedd i gadw'r adran damweiniau ac achosion brys ar agor yn Ysbyty Brenhinol Morgannwg. Roedd yr ymgyrch honno'n llwyddiannus. Heddiw, rwy'n siarad o blaid cefnogi agor ysbyty sydd ei angen yn ddybryd. Ond a gaf fi ddechrau drwy fynegi fy nghefnogaeth i'r gwaith gwych y mae Felindre wedi'i wneud yn gofalu am gynifer o fy etholwyr dros y blynyddoedd, ac am garedigrwydd a phroffesiynoldeb y staff? Ac rwy'n deall y gall fod teimladau cryf ar faterion yn ymwneud â lleoliad a model, ond rwy'n siarad heddiw'n unswydd ar ran fy etholwyr yn ardal Pontypridd a Thaf Elái, ac rwy'n gwybod bod y teimladau hyn yn cael eu hadlewyrchu'n helaeth ar draws Rhondda Cynon Taf. 

Rwyf wedi cael llawer o sylwadau gan etholwyr sy'n gleifion, yn aelodau teuluol, yn staff a chlinigwyr yn Felindre. Mae pob un ohonynt wedi galw arnaf i annog cefnogaeth—a rhywfaint ohono'n eithaf emosiynol, fel y clywsom gan Huw Irranca—i ysbyty newydd Felindre ac iddo fynd yn ei flaen cyn gynted â phosibl, a rhoi diwedd ar yr oedi diddiwedd. Nid prosiect i Gaerdydd yn unig yw hwn, ond i dde Cymru gyfan, ac mae'n hanfodol bwysig i les fy etholwyr. Mae eu neges i mi'n glir, felly fe'i rhoddaf i'r Senedd hon ar eu rhan.

Maent yn dweud wrthyf fod yr oedi wedi mynd rhagddo'n ddigon hir. Maent yn dweud wrthyf na allant aros i'r cyfleuster newydd fynd yn ei flaen. Lywydd, maent yn dweud wrthyf fod yr amser ar gyfer oedi ar ben. Mae fy etholwyr am inni fwrw ymlaen â'r ysbyty newydd hwn, inni gael y cyfleusterau canser ar gyfer yr unfed ganrif ar hugain rydym eu hangen ac yn eu haeddu, ac i lawer ohonynt, mae'n fater o fywyd a marwolaeth. A dylem fanteisio ar y cyfle i fwrw ymlaen yn awr. Credaf fy mod yn siarad am fwyafrif llethol fy etholwyr. Diolch, Lywydd.