Diolch. Rwy'n cydnabod bod hyn yn bwysig i chi, ac rydych wedi nodi eich teimladau yn eich datganiad ar gael eich mab bach a’r heriau yn sgil hynny. Maent yn heriau go iawn, fel rydych wedi sylweddoli, ac maent, yn eich geiriau eich hun, wedi gwneud i chi ailystyried eich dyfodol. Ac mae’n flin iawn gennyf eich colli, fel sawl un arall, rwy'n siŵr, o'r sefydliad hwn.

Gwyddom na all Aelodau rannu swyddi ar hyn o bryd, a gwyddom hefyd mai mater i'r Senedd nesaf fyddai penderfynu ar ddeddfwriaeth i ganiatáu i hynny ddigwydd. A chredaf ei fod yn ehangach na hynny. Credaf fod angen cael sgwrs gyhoeddus fel bod pobl yn teimlo y gallant bleidleisio dros wleidyddion sy'n rhannu swyddi, ac nid wyf yn siŵr a ydym wedi cyrraedd y pwynt hwnnw eto. Ond hoffwn ymuno â chi yn y sgwrs honno, gan y credaf ei bod yn sgwrs y mae'n rhaid ei chael. Mae’n fater llawer ehangach na hynny hefyd, wrth gwrs, a byddai'n rhaid i'r Comisiwn Etholiadol ganiatáu i ddau enw fod ar y papur ar gyfer un swydd. Ac eto, credaf fod honno'n sgwrs y dylid ei chychwyn. Rwy'n meddwl o ddifrif y bydd hyn ar frig agenda'r Comisiwn—y Comisiwn nesaf, wrth gwrs, ar ôl yr etholiad. Ond credaf y dylai fod ar frig agenda pob plaid wleidyddol, sefydliadau menywod a sefydliadau ehangach hefyd. Mae llawer o resymau pam fod angen i bobl rannu swyddi.

Mae gennym ffeithiau a ffigurau, ac maent yn niferus, o ran sut rydym yn cefnogi ein staff a phwy yw'r staff hynny, a cheir llawer iawn o ddata i ategu hynny. Credaf mai'r peth gorau o ran amser a dealltwriaeth o hynny fyddai i mi, nid eu darllen—maent yma gennyf o fy mlaen—ond i mi eu cynnwys mewn e-bost atoch. Ond cofiwch fod digon o chwiorydd o amgylch y bwrdd hwn heddiw a fydd yn eich cefnogi yn eich ymdrech.