Diolch, Lywydd. Ewch yn ôl ychydig wythnosau'n unig a byddai trenau dosbarth 143, y Pacers, wedi bod yn rhan o'r rhestr hir honno o weithredoedd dros dro sydd wedi aros gyda ni. Cyflwynwyd y Pacers, enw a ddaeth i gyfleu anghysur cymudo a gwasanaethau hwyr cronig, fel ateb dros dro yn lle trenau diesel hŷn. Nid oedd y corff bws Leyland—mae'n wir mai o hen fysiau y cawsant eu llunio—seddau mainc a'r siasis wagen lwytho a adeiladwyd gan British Rail yn y 1980au, yn awgrymu erioed mai cysur teithwyr oedd y prif amcan. Yn wir, roedd yr asynnod siglog, fel y'u gelwid, yn rhan anfad o brofiad cymudwyr y rheilffyrdd yng Nghymru ac mewn mannau eraill yn y DU ers hynny. Fodd bynnag, ddydd Sadwrn 29 Mai, gwnaeth y Pacers eu teithiau terfynol ar rwydwaith Trafnidiaeth Cymru. Mae Trafnidiaeth Cymru wedi ymrwymo, wrth gwrs, i ddarparu trenau newydd sbon sy'n darparu mwy o gapasiti a theithiau cyflymach a gwyrddach. Mae profiad cwsmeriaid ar y trên modern sy'n darparu gwell cyfleusterau, gwell hygyrchedd, a theithio mwy cyfforddus yn allweddol hefyd.

Bydd rhai o'r trenau Pacer yn cael ail fywyd drwy gael eu rhoi i reilffyrdd treftadaeth a phrosiectau cymunedol eraill. Ond wrth i'w taith ar wasanaethau teithwyr cymudo ddod i ben, mae'n bwysig cofio'r blynyddoedd o wasanaeth a welodd drenau dosbarth 143 yn gwneud yr hyn sy'n cyfateb i dros bum taith i'r lleuad ac yn ôl. Ac phe bai'r Pacer yn gallu dweud ffarwel wrthym, byddai'n gwneud hynny gyda'r wich brêc fyddarol ac unigryw honno sydd mor gyfarwydd i gymudwyr ledled Cymru.