Wel, Llywydd, gwrandewais i'n astud ar yr hyn a ddywedodd yr Aelod yn ei gyfraniad cyntaf ar lawr y Senedd y prynhawn yma. Nid wyf i'n credu bod defnyddio termau fel 'sarhau' yn gyson â'r hyn a ddywedodd yn gynharach am yr angen i gynnal trafodaethau cyhoeddus ar sail parch ac ymddiriedaeth tuag at ein gilydd. Nid wyf i'n dod i fy nghasgliadau ar sail dymuno sarhau neb; rwy'n dod i fy nghasgliadau gan fy mod i o'r farn y bydd yr atebion sydd eu hangen ar bobl yng Nghymru yn cael eu darparu yn well, byddan nhw'n cael gwell atebion, os oes pwyslais ar Gymru o fewn ymchwiliad y DU. Oherwydd nid wyf i'n credu y gallwch chi wneud synnwyr priodol o'r penderfyniadau niferus a wnaed yma yng Nghymru heb ddeall y berthynas rhwng y penderfyniadau hynny a'r cyd-destun ehangach y cawson nhw eu gwneud ynddo.

Mae ein safbwynt yn dal i fod fel y bu ers wythnosau lawer. Cyn belled â'n bod ni'n cael y sicrwydd yr ydym ni'n chwilio amdano gan Lywodraeth y DU y bydd y pwyslais hwnnw ar benderfyniadau yma yng Nghymru, y bydd pobl yng Nghymru yn cael atebion i'w cwestiynau yn ymchwiliad y DU, yna rwy'n credu y bydd hynny yn rhoi gwell atebion iddyn nhw. Os na chawn ni'r sicrwydd hwnnw, os nad ydym yn sicr y byddwn yn cael y pwyslais ar brofiad Cymru sydd ei angen arnom ni, yna bydd hynny yn gwneud i ni feddwl eto.