Mae comisiynau cyfansoddiadol—ac rydym ni wedi cael cryn dipyn, onid ydym ni, yng Nghymru—yn ôl eu natur, oherwydd eu bod yn gymysgedd o'r gwleidyddol a'r technegol, yn golygu eu bod nhw weithiau yn ei chael hi'n anodd ymgysylltu â'r cyhoedd yn ehangach. Felly, sut allwn ni sicrhau bod y comisiwn yn gweithredu fel llwyfan, Prif Weinidog, ar gyfer y sgwrs genedlaethol a dinesig ehangach honno? Sut allwn ni fynd y tu hwnt i'r dulliau traddodiadol o ymgysylltu—wyddoch chi, yr ymgynghoriad, yr arolygon barn, holiaduron, grwpiau ffocws ac ati? A allwn ni roi cynnig ar rywbeth newydd?

Ac a wnewch chi ystyried, Prif Weinidog, gwahodd y comisiwn i gyflwyno ei adroddiad interim i gynulliad dinasyddion Cymru—senedd y bobl, os mynnwch chi—a allai gyfarfod, efallai, Llywydd, hyd yn oed yn y Siambr hon, i drafod dyfodol ein cenedl, fel symbol o'r egwyddor ddemocrataidd fwyaf sylfaenol oll honno, mai'r bobl, yn y pen draw, bob un ohonyn nhw'n gyfartal, sy'n gorfod penderfynu ar ein dyfodol fel cenedl?