Mae'r adeg hon o'r flwyddyn yn un gyffrous i blant ac oedolion fel ei gilydd. Er nad yw golwg a sŵn tân gwyllt ym mis Tachwedd yn rhywbeth newydd yn union, mae'r cyfnod y mae tân gwyllt yn cael eu cynnau wedi ymestyn yn ystod y blynyddoedd diwethaf. Mae'r hyn a arferai fod yn un noson o bryder i bobl ac anifeiliaid sy'n ofni synau uchel wedi mynd yn llawer hirach. Gydag arddangosfeydd cyhoeddus hefyd wedi'u cyfyngu oherwydd COVID, mae'n ymddangos y gallai fod mwy o arddangosfeydd mewn garddi preifat eleni—yn fwy nag erioed. Gwnaeth papur briffio'r RSPCA yn gynharach yr wythnos hon, fel rhan o'u hymgyrch Bang Out of Order, ei gwneud yn glir yr effaith ddinistriol y gall hyn ei chael ar anifeiliaid. Rydym ni hefyd yn ymwybodol, y gall clepiau uchel, un ar ôl y llall, achosi trawma i rai pobl, yn enwedig y rhai a wnaeth wasanaethu yn y lluoedd arfog. Mater a gadwyd yn ôl yw'r mater i raddau helaeth—am y tro o leiaf—ac mae'r Llywodraeth Dorïaidd wedi bod yn oddefol fel arfer, er gwaethaf tystiolaeth gref ar gyfer gweithredu rhagweithiol gan Bwyllgor Deisebau San Steffan. Fodd bynnag, mae mwy y gallwn ni ei wneud yng Nghymru. A wnaiff y Llywodraeth hon ymgymryd ag argymhellion yr RSPCA ac annog manwerthwyr i stocio tân gwyllt tawelach neu dawel, gorfodi arddangosfeydd cyhoeddus i gael eu hysbysebu ymhell ymlaen llaw, fel y gall pobl gymryd rhagofalon i liniaru risgiau iddyn nhw a'u hanifeiliaid, yn ogystal â lansio ymgyrch ymwybyddiaeth y cyhoedd am effaith niweidiol tân gwyllt? Diolch.