Mae'r sefyllfa yn dal yn hynod, hynod ddifrifol yng Nghymru. Mae yna bryder difrifol allan yna o hyd. Ydy, mae pethau'n symud i'r cyfeiriad cywir, dwi'n gobeithio, ond rydyn ni'n symud yno o bwynt brawychus o uchel o ran nifer yr achosion. Ac rydyn ni'n dal—waeth i ni fod yn agored—ymhlith y gwaethaf yn y byd o ran nifer yr achosion. Mae cymaint yn cysylltu efo fi yn bryderus bod y pethau sylfaenol ddim yn cael eu gwneud yn iawn bellach. Mi glywsom ni'r Gweinidog yn dweud yn y fanna ei bod hi'n hyderus bod y rhan fwyaf o bobl yn dal yn glynu at y gofynion i wisgo mygydau, ond nid dyna'r profiad mae llawer o bobl yn ei gael. Yn y dyddiau diwethaf dwi wedi cael pobl sy'n gweithio mewn fferyllfeydd, mewn siopau, mewn bwytai, pobl sydd yn bryderus am beth maen nhw'n ei weld yn eu bywydau bod dydd ar drafnidiaeth gyhoeddus. Mae angen gwneud rhywbeth gwahanol rŵan er mwyn atgyfnerthu'r neges yna a sicrhau bod y Ddeddf yn cael ei gweithredu, achos mae'n amlwg bod y Ddeddf yn ei hun ddim yn ddigon. Felly, mi fuaswn i'n ddiolchgar i gael deall gan y Gweinidog beth ydy'r math o feddwl arloesol sydd yn mynd ymlaen o gwmpas y cyfathrebu yna. Mewn cyfathrebu mae fy nghefndir proffesiynol i; mae'n bosib bod gen i fwy o ddiddordeb yn hynny na llawer, ond mae o yn gwbl, gwbl allweddol. Mi ofynnais i i'r pedwar a oedd ar y trên yn agos ataf i y bore yma, jest o ran diddordeb: