Diolch, Gweinidog, am eich datganiad. Mae wedi cael ei ddweud droeon o weithiau heddiw, mai pobl ifanc ledled Cymru, yn wir ar draws y DU, yw un o'r grwpiau a gafodd eu taro galetaf o ganlyniad i bandemig COVID-19, ac roedd tair rhan o bump o'r swyddi a gollwyd o ganlyniad i'r pandemig yn swyddi i'r rhai dan 25 mlwydd oed. Felly, yn amlwg, fel pawb arall yma heddiw, rwy'n croesawu lansio gwarant y person ifanc, ac wrth gwrs ymrwymiad Llywodraeth Cymru i sicrhau y bydd pob person ifanc rhwng 16 a 25 mlwydd oed yn cael cynnig lle mewn cyflogaeth.

Ond mae gan Lywodraeth Cymru hanes amlwg o ran helpu pobl ifanc i fyd gwaith, ar ôl helpu dros 19,000 o bobl ifanc eisoes drwy raglen Twf Swyddi Cymru yn ystod y 10 mlynedd diwethaf. Agwedd bwysig ar y warant yw helpu i sicrhau prentisiaethau a hyfforddeiaethau i'r unigolion hynny y byddai'n well ganddyn nhw ddilyn y llwybr hwnnw. Rwy'n credu bod y rhaglen newydd yn gyfle gwych i adeiladu ar hynny, sydd â'r potensial i ddarparu cyfle gwirioneddol i ehangu cyfleoedd hyfforddi i bobl ifanc yn fy rhanbarth.

Ond rwyf eisiau gofyn am yr anghydbwysedd sydd eisoes yn bodoli yn y swyddi yn y diwydiant adeiladu. Eisoes fe wyddom eu bod yn cael eu dominyddu'n bennaf gan ddynion, bod merched yn cael eu tangynrychioli, a phobl eraill hefyd. Felly, fy nghwestiwn i chi yw hyn: pan edrychwn ar gynnwys pobl yn y warant swyddi, a allem hefyd ystyried darparu cyfle ehangach drwy'r prentisiaethau modern, yn enwedig yn y diwydiant adeiladu hwnnw, a chefnogi'r rhai sy'n darparu'r hyfforddiant a hefyd y cyfle i'w symud ymlaen i'w wneud yn fwy cyfartal, a gwneud eu gweithlu a'u hyfforddeiaethau yn fwy amrywiol?