Ie, yn union, Sam Rowlands. Cytunaf yn llwyr â hynny. Mae Cymru yn wir yn wlad groesawgar, ac yn un sy'n falch iawn o'i chynnig twristiaeth a'r croeso cynnes. Felly, yn union. Nid yw hyn yn ymwneud â pheidio croesawu pobl sy'n dod ar eu gwyliau i wario eu harian gyda ni a threulio eu hamser gyda ni a rhannu eu bywyd a'u profiadau gyda ni—wrth gwrs nad yw —ond mae'r twristiaid hynny eisiau dod i gymunedau bywiog. Dydyn nhw ddim eisiau dod i drefi gwag lle nad oes siopau a dim tafarn, dim byd, oherwydd na allant gynnal eu hunain drwy fisoedd y gaeaf pan nad oes neb yno. Mae pobl eisiau mynd i gymuned fywiog. Pan fyddaf yn mynd fel ymwelydd i wahanol rannau o Gymru, rwyf eisiau gweld cymuned fywiog yno. Dydw i ddim eisiau gweld cragen wag heb ddim ond eiddo a osodir ar gyfer gwyliau. Felly, mae hyn i gyd yn ymwneud â'r lefel gywir a'r cynaliadwyedd. A dweud y gwir, credaf ei bod yn hanfodol i'r cynnig i dwristiaid. Nid ydych chi eisiau mynd i'r hyn sydd i bob pwrpas yn barc gwyliau; rydych chi eisiau mynd i dref neu bentref bywiog neu le bynnag yr ydych chi'n mynd, ac rydych chi eisiau gweld y ffordd mae'r bobl leol yn byw eu bywydau, oherwydd mae hynny'n rhan o brofiad y cynnig i dwristiaid.

Felly, mae hyn i gyd yn ymwneud â'r cydbwysedd. Mae'n ymwneud â sicrhau bod pobl yn gallu tyfu i fyny, byw, a disgwyl parhau i fyw yn y gymuned y maen nhw wedi tyfu i fyny ynddi a theimlo'n rhan ohoni, ac yna croesawu'r ymwelwyr yn eu niferoedd, oherwydd wrth gwrs bydd hynny'n rhan fawr o'u cynnig economaidd. Felly, mae'n ymwneud â'r cydbwysedd, ac fel y dywedais, rwyf hefyd yn gwahaniaethu rhwng pobl sy'n symud i Gymru ac yn gwneud eu cartref yma, sydd i'w groesawu'n fawr, a phobl sy'n ei ddefnyddio'n achlysurol iawn am un neu ddau benwythnos, sydd mewn gwirionedd yn cael effaith wael iawn ar yr economi, oherwydd byddai'r tŷ hwnnw fel arall yn cefnogi teulu neu gynnig i dwristiaid a fyddai'n cael ei ddefnyddio drwy'r amser ac a fyddai felly'n dod â budd economaidd i'r ardal.