Wel, yn gyntaf oll, Llywydd, mae'n rhaid imi anghytuno â'r sylw diwethaf. Nid yw lefelau staffio mewn adrannau damweiniau ac achosion brys yng Nghymru, ar eu lefelau llawn, yn anniogel—wrth gwrs nad ydyn nhw; maen nhw'n bodloni gofynion gwahanol y coleg brenhinol. Nawr, ar hyn o bryd, oherwydd yr amrywiolyn omicron, mae gennym gyfrannau sylweddol o staff yn y GIG, a gwasanaethau cyhoeddus eraill yng Nghymru, nad ydyn nhw'n gallu bod yn y gweithle. Mae gan Aneurin Bevan ei hun dros 1,300 o aelodau o'i staff naill ai'n uniongyrchol wael gyda'r amrywiolyn omicron neu'n hunanynysu am iddynt fod mewn cysylltiad ag ef. Effeithiwyd ar bron i 10,000 o staff ar draws GIG Cymru gyfan yn y ffordd honno. Ac, er mor galed y mae'r gwasanaeth yn gweithio i geisio sicrhau ei fod yn diogelu gwasanaethau hanfodol, a bod pobl sydd yn y sefyllfa fwyaf brys yn glinigol yn cael y gwasanaeth sydd ei angen arnyn nhw, mae'n amhosibl dychmygu sut y gall gwasanaeth sydd â miloedd o bobl sy'n methu â bod yn y gwaith oherwydd pandemig byd-eang barhau fel pe na bai hynny'n digwydd. Felly, rwy'n credu mai'r pryderon sydd gan bobl yng Nghymru yw sut y gallwn ni weithredu gyda'n gilydd i amddiffyn ein hunain a'r staff hynny rhag y don o'r coronafeirws sydd ar ei hynt drwy Gymru. Ac rwy'n cymeradwyo'r staff yn ein GIG am bopeth y maen nhw yn ei wneud—y straen enfawr sydd arnyn nhw, i wneud popeth y gallan nhw, er gwaethaf yr anawsterau hynny, i fynd ymlaen i ddarparu gwasanaeth ddydd ar ôl dydd i gleifion yn ne-ddwyrain Cymru ac ar draws ein cenedl gyfan.