Gallaf, yn sicr. A dweud y gwir, mae wedi bod yn ddiddorol—dangosodd arolwg a gyhoeddwyd yn ddiweddar gan Ysgol Fusnes Caerdydd fod 85 y cant o'r busnesau a ymatebodd yn cytuno bod cymorth dau gam cyntaf cronfa cadernid economaidd Llywodraeth Cymru wedi bod yr un mor bwysig â ffyrlo yn eu cefnogi yn ystod blwyddyn gyntaf y pandemig. Credaf fod hynny'n glod mawr i Lywodraeth Cymru, ac yn wir, i gyn Weinidog yr economi a oruchwyliodd y cynlluniau hynny.

O ran manwerthu nad yw’n hanfodol, mae gwahaniaeth bwriadol rhyngom ni a Lloegr. Ceir mesurau i gefnogi manwerthu nad yw'n hanfodol yma, ond nid yw hynny'n wir dros y ffin. Ac mae hwnnw'n bwynt a wnaed yn rymus i mi gan gynrychiolwyr y sector manwerthu pan gyfarfûm â hwy fel rhan o'r ymgysylltu rheolaidd a wnaf â busnesau, sefydliadau busnes, llywodraeth leol, a'n hundebau llafur wrth gwrs. Ac unwaith eto, gwnaed y pwynt am weithwyr llawrydd, yr hunangyflogedig a gyrwyr tacsi yn ystod ein trafodaethau diweddar. Pan oeddem yn gwybod y byddai'n rhaid inni roi camau pellach ar waith i ddiogelu iechyd y cyhoedd, roeddwn yn awyddus i sicrhau bod math o gymorth ar gael i yrwyr tacsi gan y gwyddom fod y sector hwnnw wedi'i effeithio'n uniongyrchol. Yn ddiweddar, fe wnaethom ddyblu’r cymorth hwnnw i £1,000 wrth gwrs, gan ddangos ein bod yn gwrando ar bobl, yn gweithio gyda hwy ac yn gwneud popeth a allwn gyda’r adnoddau sydd ar gael i ni. Byddwn yn parhau i wrando a gweithio gyda’n partneriaid yma yng Nghymru, a chredaf ein bod yn cael canlyniadau gwell drwy weithio yn y ffordd honno.