Wrth inni gloi'r ddadl hon, credaf ei bod yn werth nodi ac ailadrodd pwynt a wnaeth Jayne Bryant, nad yw'r brwydrau dyddiol oherwydd costau byw yn rhywbeth newydd, mae hyn yn rhywbeth sydd wedi bodoli ers degawd neu fwy. Ond yr hyn a welwn yn awr yw chwyddo'r trafferthion hynny, brwydr na ddylai byth fodoli yn y lle cyntaf. Bydd y chwyddo hwnnw'n arwain at lefelau Fictoraidd o dlodi, ac mae'n werth oedi i feddwl am hynny am eiliad—lefelau Fictoraidd o dlodi yng Nghymru heddiw.

Clywsom gan Huw Irranca-Davies, Rhianon Passmore a Peredur Owen Griffiths am yr effaith y mae costau tanwydd cynyddol yn ei chael. Mae teuluoedd a oedd prin yn ymdopi cyn hyn yn cael eu gwthio dros yr ymyl heb unrhyw fai arnynt hwy eu hunain. Gwelsom y stori ar newyddion BBC Wales am Judith, mam-gu sydd ond yn rhoi'r gwres ymlaen pan ddaw ei hwyron ar ymweliad, a hyd yn oed wedyn nid yw'n gallu fforddio ei roi ymlaen am fwy nag awr. Os nad yw hynny'n eich deffro i realiti'r sefyllfa, nid wyf yn gwybod beth fydd—sefyllfa sy'n cadarnhau'n union yr hyn a nododd Peredur ar effaith cost tanwydd ar bobl oedrannus. 

Clywsom gan Heledd Fychan sut y mae cost bwyd a dŵr wedi codi, gan wthio mwy o bobl i fyw mewn tlodi bwyd. Ac fel y nododd Heledd, y llynedd, roedd bron i 10 y cant o aelwydydd Cymru yn profi lefel isel o ddiogelwch bwyd, ac roedd un rhan o bump o bobl Cymru yn poeni y byddai eu bwyd yn dod i ben cyn y gallent fforddio prynu mwy. Roedd y ffigur hwn hyd yn oed yn uwch ar gyfer teuluoedd â phlant. A bydd pob un ohonom wedi gweld y cynnydd yn y defnydd o fanciau bwyd gyda'n llygaid ein hunain. Nid moethusrwydd yw bwyd a dŵr, maent yn hanfodol i fywyd dynol. Ni allwn fyw na goroesi hebddynt. 

Clywsom hefyd gan Sioned Williams a Carolyn Thomas ynglŷn â'r modd nad yw cyflogau'n codi cymaint â chostau. Cyn yr argyfwng, roedd pobl eisoes yn gweithio mwy nag un swydd i gael dau ben llinyn ynghyd. Ac mae hyn i gyd, wrth gwrs, fel y nododd Sioned Williams, Rhun ap Iorwerth a Delyth Jewell, yn golygu bod hyd yn oed mwy o deuluoedd bellach yn dewis rhwng gwresogi a bwyta. Ac i'r rhai sydd eisoes wedi gorfod dewis, mae'n siŵr eu bod yn poeni eu hunain yn sâl ynglŷn â lle bydd hyn i gyd yn eu gadael. Yn y cyfamser—a gwn fod yna Aelodau a hoffai ganu clodydd y grŵp penodol hwn—tra bod 163 miliwn o bobl wedi cael eu gwthio i fyw mewn tlodi yn ystod y pandemig, arweiniodd cynnydd ym mhrisiau cyfranddaliadau ac eiddo at gynyddu cyfoeth byd-eang y 10 unigolyn cyfoethocaf yn y byd i $1.5 triliwn. Mae Oxfam yn rhagweld y bydd 3.3 biliwn o bobl yn byw ar lai na $5.50 y dydd erbyn 2030. Gadewch imi roi hynny mewn ffordd wahanol: yn ystod y pandemig, mae 10 dyn cyfoethocaf y byd wedi gweld eu cyfoeth yn dyblu, wrth i'w hincwm gynyddu bron i $1 biliwn y dydd, tra bod gweddill y byd wedi gweld eu hincwm yn gostwng. Felly, gofynnaf y cwestiwn eto, fel rwyf wedi'i wneud yn y Siambr o'r blaen: ar ba bwynt y penderfynwn fod crynhoi cymaint o gyfoeth yn anfoesol, oherwydd credaf ein bod wedi hen basio'r cam hwnnw yn awr?

Ac un pwynt olaf, Lywydd. Nid oes unrhyw beth yn dangos dynoldeb neu ddiffyg dynoldeb unigolyn yn fwy eglur na phan ddywedant, 'Wel, dyna'r ffordd y mae pethau', neu 'Nid ydym yn byw mewn byd delfrydol.' Y rheswm pam fod pethau y ffordd y maent, y rheswm pam nad ydym yn byw mewn byd delfrydol yw oherwydd diffyg ewyllys wleidyddol i fynd i'r afael â thlodi. Mae mor syml â hynny. Nid yw hyn yn anochel. Unwaith eto, cawn ein hunain mewn argyfwng lle mae gennym Lywodraeth y DU nad yw'n gymwys i lywodraethu, Llywodraeth sy'n poeni mwy am ymgyrch 'achub y ci mawr' na mynd i'r afael ag argyfwng a fydd yn dinistrio teuluoedd nid yn unig yng Nghymru, ond ledled y DU. Tynnodd Martin Lewis, yr arbenigwr arbed arian, sylw at y gwahaniaeth amlwg rhwng y lle hwn a San Steffan. Yr her fwyaf sy'n wynebu teuluoedd gyda chodiad o 50 y cant ym mhrisiau ynni, gan wneud ynni'n anfforddiadwy i filiynau, wedi'i sgubo o'r neilltu mewn un cwestiwn yn ystod cwestiynau i Brif Weinidog y DU. Nawr, rwyf am ddweud bod y ffaith bod llawer o amser wedi'i roi heddiw i gostau byw, nid yn unig yn y ddadl hon ond yng nghwestiynau llefarwyr yn y Senedd hon, yn rhoi rywfaint o obaith i mi. Ac mewn gwirionedd, roedd yr ymateb gan y Gweinidog yn gadarnhaol iawn, ond mae angen inni weithredu yn awr. Fel pob Aelod yma, rwy'n ymdrin â llawer iawn o faterion ar ran etholwyr, ond yr argyfwng sydd ger ein bron yw'r un sy'n fy nghadw'n effro'r nos. Rydym yn sôn am fy ffrindiau, fy nheulu, a'r bobl y cefais fy magu gyda hwy, y bobl sy'n byw yn fy nghymuned, ac sy'n byw ym mhob un o'n cymunedau, a fydd yn cael eu heffeithio fwyaf gan hyn.  

Mae cynnig Plaid Cymru

'yn galw ar Lywodraeth Cymru i gyhoeddi cynllun gweithredu costau byw brys'. 

Os caiff ei basio, bydd yn ei gwneud yn ofynnol i bob un ohonom, nid Aelodau Plaid Cymru yn unig, ond Aelodau Llafur ac Aelodau Ceidwadol ac Aelodau'r Democratiaid Rhyddfrydol o bob rhan o'r Siambr, sicrhau bod pa gynllun bynnag a gynhyrchir yn werth y papur y bydd wedi'i ysgrifennu arno, a'i fod yn gweithio i bobl. Ac rwy'n herio'r Ceidwadwyr Cymreig hefyd i fynd i San Steffan a thynnu sylw at y ffaith bod pobl yng Nghymru yn ei chael hi'n anodd iawn yn awr. Mae angen iddynt ysgwyddo eu cyfrifoldeb yma. Mae gormod o gynigion a dadleuon yn pasio yn y Senedd hon ac yn cael eu dilyn gan oedi cyn gweithredu neu weithredu gwael. Wel, ni all y cynnig hwn fod yn un ohonynt. Felly, rwy'n annog yr holl Aelodau i gefnogi ein cynnig.