Diolch yn fawr, Llywydd. Trist iawn oedd clywed am farwolaeth Aled Roberts. Fel dywedoch chi, Llywydd, roedd Aled, wrth gwrs, fel cyn-Aelod yn gyfaill i sawl un ohonom ni yn y Senedd. Boed fel arweinydd cyngor Wrecsam, Aelod o'r Senedd neu fel Comisiynydd y Gymraeg, roedd Aled yn gryf dros gyfiawnder cymdeithasol. Drwy gydol ei yrfa broffesiynol, roedd Aled yn ymdrechu dros yr hyn oedd yn bwysig iddo fe, ac yn fodlon brwydro am chwarae teg. 

Pan benodwyd ef fel Comisiynydd y Gymraeg, daeth ag asbri newydd i'r swydd. Roedd yn ddyn pobl, ac roedd yn gomisiynydd oedd yn agored i glywed gan bobl a rhoi cymorth adeiladol. Roedd yn berson didwyll, cynnes a llawn hiwmor. Mawr yw ein dyled ni iddo am ei wasanaeth diflino, ac am ei gyfeillgarwch. Roedd ei angerdd a'i ymroddiad i'r Gymraeg heb ei ail, boed fel organydd yn y capel neu fel cadeirydd llywodraethwyr Ysgol Morgan Llwyd. Roedd ei gymuned leol yn Rhos yn hollbwysig iddo, ac, er prysurdeb gwaith, roedd yn wastad yn cefnogi'r gymuned honno. 

Rydym yn cydymdeimlo'n fawr gyda'i deulu yn yr amgylchiadau anodd yma wrth gofio amdano yn y Siambr heddiw.