Rhun, mae'r sefyllfa yn un heriol, a dyna pam rŷn ni wedi estyn y rheoliadau, i ryw raddau. Fel roeddwn yn egluro i Russell, mae hi wedi bod yn alwad eithaf anodd, ond mae'n falans. Roedd cynllun gyda ni. Rŷn ni wedi setio allan y cynllun, a beth rŷn ni wedi ei wneud yw cyfaddawdu, i raddau, yn y sefyllfa yma, achos bod y niferoedd yn dal i fod yn uchel. Rŷn ni'n symud y cyfrifoldeb o'r Llywodraeth i'r unigolyn, ac mae'r balans—. Dwi'n meddwl ei bod yn bwysig ein bod ni'n deall bod yna ddeddfwriaeth, ond jest achos ei fod yn symud i ganllawiau, dyw e ddim yn golygu nad oes raid i chi ei wneud e.

Nawr, mae'n wahanol, ac mae'r cwestiwn roeddech chi'n codi ynglŷn â hunanynysu—. Fel rŷch chi'n ymwybodol, yn yr Alban dyw e byth wedi bod yn y gyfraith fod yn rhaid i chi hunanynysu, ond eto mae pobl wedi bod yn dilyn y canllawiau, ac rŷn ni yn gobeithio y bydd hynny'n digwydd yma yng Nghymru. Rŷn ni yn hollol glir yn y canllawiau: os ydych chi'n cael COVID, mi ddylech chi fod yn hunanynysu. A dyna un o'r rhesymau pam, er enghraifft, rŷn ni wedi cario ymlaen i sicrhau bod yna gyfrifoldeb ar bobl yn y gweithle i barhau â'r asesiadau risg yna. Os yw'r asesiadau risg yna'n caniatáu i bobl ddod i mewn â COVID, mae rhywbeth yn bod â'u hasesiad risg nhw. Felly, mae'n bwysig bod y cyfarwyddyd—a'ch bod chi'n ymwybodol fod yn rhaid i'r rheini gael eu cyhoeddi. Mae'n rhaid i bobl gael gweld y rheini, a dyna pam rŷn ni'n meddwl bod y diogelwch yna mewn lle ar gyfer pobl. Ond judgment call yw hi, a dyna'r judgment rŷn ni wedi dod iddo fe fel Llywodraeth.