Nid wyf yn siarad y prynhawn yma i achub cam Llywodraeth y DU. Fodd bynnag, rwy'n anghytuno â chynnig Plaid Cymru y prynhawn yma a safbwynt y rhai sy'n tynnu eu llinynnau yn Llywodraeth Cymru. Ni fydd Cymru £1 biliwn yn waeth ei byd dros y tair blynedd nesaf am nad yw'n cael cyllid yr arferai ei gael, ac nid yw Llywodraeth y DU ychwaith wedi tanseilio gallu Llywodraeth Cymru i gynllunio gwariant yn strategol er budd Cymru a'i chymunedau. Rhaid trin propaganda amlwg o'r fath gan genedlaetholwyr Cymreig gyda'r dirmyg y mae'n ei haeddu. Byddai cyfrifyddu dwbl, ffigurau ffansïol a'r hanes adolygiadol a ddefnyddiwyd i feddwl am golledion dychmygol Cymru—byddai'n ddoniol pe na bai mor beryglus. Ei unig bwrpas yw tanseilio'r Deyrnas Unedig a hyrwyddo agenda genedlaetholgar o lusgo Cymru annibynnol fel y'i gelwir yn groes i'w hewyllys yn ôl i mewn i'r Undeb Ewropeaidd.

Mae Plaid Cymru, a'r Blaid Lafur am ryw reswm anhysbys, am fynd â ni yn ôl i oes aur ein haelodaeth o'r UE, pan oedd y cymorthdaliadau'n fawr a'r trên grefi ar ei anterth. Ond yn eu rhuthr i beintio beddargraff caredig i'r gorffennol, nid ydynt yn sôn am yr holl adegau pan oeddent hwy eu hunain yn taro allan yn erbyn cynlluniau ariannu biwrocrataidd diwerth yr UE—cynlluniau a luniwyd i godi Cymru allan o dlodi, ond a fethodd wneud dim heblaw creu mwy o fiwrocratiaid ac ambell brosiect porthi balchder. Roedd arian Amcan 1 yn gyfle unwaith mewn cenhedlaeth i wella ffyniant economaidd Cymru—