Credaf ein bod mewn sefyllfa dda iawn yn ein perthynas ag ystod o randdeiliaid. Rwy’n cyfarfod â grwpiau undebau llafur yr wythnos nesaf. Cyfarfûm â Community, undeb llafur sy’n ymwneud â'r maes dur yn bennaf, i drafod dyfodol y sector ddoe. A chyfarfûm â’r Ffederasiwn Busnesau Bach, Cydffederasiwn Diwydiant Prydain a Siambrau Cymru yr wythnos hon hefyd. Mewn gwirionedd, mae'n un o'r pwyntiau a wnaed gan y sefydliadau busnes eu hunain pan ddechreuais yn y swydd hon, eu bod yn teimlo bod natur y berthynas â Llywodraeth Cymru a rhanddeiliaid ehangach yn gryfach nag y bu erioed, oherwydd y ffordd y bu'n rhaid inni weithio gyda’n gilydd yn ystod y pandemig, oherwydd y ffordd gyson roedd gwybodaeth yn cael ei rhannu, a’r gallu i adeiladu ar 20 mlynedd o ymddiriedaeth mewn datganoli, a phwysau dwys iawn y ddwy flynedd ddiwethaf. Lle rydym wedi bod yn onest a lle rydym wedi anghytuno, yn ogystal â lle rydym wedi cytuno, rydym bob amser wedi llwyddo i gryfhau ein perthynas. Ond ni chredaf mai ein perthynas yw'r pwynt y byddwn yn dweud bod angen inni ei weld yn gwella, ac mewn gwirionedd, mae angen mwy o sicrwydd arnom mewn amgylchedd lle rydym yn mynd i wneud dewisiadau. Mae hynny'n wir am fasnach gyda'n partneriaid Ewropeaidd ac ynghylch dewisiadau buddsoddi. Buom yn siarad yn gynharach yng nghwestiwn Jack Sargeant am ynni niwclear; nid yn unig fod arnom angen uchelgais, ond mae angen gwneud dewisiadau, ac yn bendant, mae angen sicrwydd arnom ar gyfer ein sector dur, a fydd yn rhan hanfodol o sut y gallwn fanteisio ar ynni adnewyddadwy, o amgylch ein harfordir yn arbennig, ac ystod o gyfleoedd eraill ym maes gweithgynhyrchu a pheirianneg uwch.