Diolch yn fawr. Mae'n ddigon hawdd i chi ddweud, 'Da iawn'. Y ffaith amdani yw bod gennym swm penodol o arian. Dyna fe. Iawn? Felly, mae dewis gennym: rydych naill ai'n torri gwasanaethau neu rydych yn torri nifer y bobl er mwyn rhoi codiad cyflog. Nawr, nid wyf yn credu bod hynny'n rhywbeth y bydd yr undebau llafur eisiau ei wneud, ond yn amlwg mae hwnnw'n opsiwn. Mae hwnnw'n opsiwn. Ond rwy'n credu bod rhaid inni fod yn hollol glir yma: nid oes mwy o arian i'w gael. Nid oes mwy o arian i'w gael. Rydym mewn Llywodraeth—rwy'n credu ei bod yn bwysig iawn i bobl ddeall—ac rydym yn gweithio mewn system y cytunwyd arni gyda'r undebau llafur; mae'n gomisiwn cyflogau annibynnol lle mae pawb yn rhoi eu tystiolaeth, maent i gyd yn dweud beth hoffent ei weld, ac mae hyn wedi bod yn digwydd ers blynyddoedd, ac yn sydyn rydym mewn lle gwahanol. Nawr, rwy'n deall ein bod mewn lle gwahanol oherwydd bod chwyddiant yn wahanol iawn i sut mae wedi bod yn y gorffennol. Felly, rwy'n deall yn iawn pam fod y gweithwyr hyn yn ddig. Ond gadewch imi ddweud eto, gadewch imi fod yn hollol glir: nid ymwneud ag un grŵp o weithwyr y mae hyn; mae hyn yn ymwneud â holl weithwyr y GIG. Felly, ni allwch ddewis un grŵp a dweud, 'Mae nyrsys yn bwysicach na phorthorion.' Mae yna 'Agenda ar gyfer Newid' ac rwy'n cyfarfod â chynrychiolwyr yr undebau iechyd yr wythnos nesaf i weld a oes unrhyw le inni fynd i'r afael â'r mater hwn ac osgoi'r gweithredu diwydiannol.