Nid yw'r gwahaniaeth rhyngom ni yn athronyddol o gwbl, Llywydd; yn syml, mae'n ymarferol. Mae ef eisiau cymryd £120 miliwn allan o weithgarwch y mae'r GIG yng Nghymru wedi ymrwymo i'w gyflawni, a byddai'n defnyddio'r arian hwnnw i dalu pobl. Dewis ymarferol yw hwnnw; bu'n rhaid i'n dewis ni fod yn wahanol gan ein bod ni'n gweld y pwysau enfawr y mae'r GIG yn eu hwynebu bob dydd. Nawr, fe wnaf i ailadrodd yr hyn a ddywedais: daw pob anghydfod i ben yn y pen draw drwy drafodaethau. Rwy'n erfyn ar Lywodraeth San Steffan i drafod mewn ffordd sy'n caniatáu i ni yng Nghymru allu gwneud yr hyn y byddem ni'n dymuno ei wneud, sef gwneud yn siŵr bod y bobl sy'n darparu'r gwasanaethau rheng flaen hynny, y pethau rydym ni'n dibynnu arnyn nhw drwy'r amser, yn cael eu gwobrwyo'n briodol am eu gwasanaeth. Ond, heb y cyllid sydd ei angen arnom ni i allu gwneud hynny, mae'r syniad y gallwch chi freuddwydio i fodolaeth—ac fe'i breuddwydiwyd i fodolaeth ar ddwy ochr y Siambr y prynhawn yma—atebion hudolus sy'n dweud ein bod ni rywsut mewn sefyllfa yng Nghymru i wneud rhywbeth unigryw nad yw ar gael dros y ffin—. Trwy godi trethi, yn ôl y Torïaid—rhyfeddol, cwbl ryfeddol. 'Defnyddiwch y pwerau sydd gennych chi', rwy'n dal i glywed gan arweinydd yr wrthblaid, a'r pwerau sydd gennym ni, y mae'n cyfeirio atyn nhw, yw cymryd mwy o arian mewn trethi gan bobl yng Nghymru. Felly, mae'n fater o 'godi trethi' ar un ochr i'r Siambr, ac yn fater o 'dynnu arian oddi wrth wasanaethau yn y GIG' ar y llall. Mae'r Llywodraeth hon wedi gwneud ei phenderfyniad. Rydym ni'n cefnogi'r holl bobl hynny yr effeithiwyd mor ofnadwy ar eu bywydau gwaith gan ddegawd o gyni cyllidol a'r camreoli economaidd difrifol sydd wedi ein harwain at sefyllfa'r economi yn y DU heddiw. A phan fydd cyflogau teg ar gael drwy Lywodraeth y DU, yna byddwn yn gwneud yn siŵr ein bod ni'n defnyddio unrhyw ran o'r arian hwnnw i hybu achos cyflogau teg yma yng Nghymru.