Diolch yn fawr. Wel, wrth gwrs, mae'n ddrwg iawn gen i glywed am yr achos unigol yna. Mae yna enghreifftiau lle mae pobl yn cael y gefnogaeth yn rhai o'n canolfannau gofal brys un diwrnod, lle maen nhw'n mynd i mewn, maen nhw'n cael apwyntiad, maen nhw'n gwybod pryd maen nhw'n mynd i mewn, maen nhw'n cael y cast ar yr un diwrnod. Mae'n ddrwg gen i nad yw hynny wedi digwydd yn yr achos hwn, ond gallaf eich sicrhau chi ei fod yn digwydd dros wahanol rannau o Gymru.

Yn sicr, rwy'n meddwl ei bod hi'n bwysig ein bod ni'n dysgu gwersi. Roedd dechrau'n gynnar yn syniad da. Rwy'n credu bod yn rhaid i ni ddeall bod ein proffilio o'n disgwyliadau mewn perthynas â'r galw, ar ôl y pandemig, mae'n debyg nad oedden ni wedi trefnu i gynifer o bobl ag yr oedden ni'n meddwl fynd yn sâl o ganlyniad i'r ffliw. Daeth yn gynt nag oedden ni'n ei ddisgwyl, felly mae'n debyg bod yn rhaid i ni fod yn barod ychydig yn gynt. A gwnaethom ni gael ein 100 o weithwyr ambiwlans allan, ac maen nhw'n barod, ond maen nhw'n barod yr wythnos hon—byddai wedi bod yn wych pe bydden ni wedi eu cael nhw'n barod ychydig cyn y Nadolig. Felly, byddai wedi bod yn dda cael yr holl bethau hynny, i fod wedi cael eu cyflwyno ychydig yn gynt, ond y modelu hwnnw, bydd yn ddiddorol, pan fydd gennym amser, i edrych yn ôl ar ble aeth ein modelu o'i le a beth sy'n digwydd. Eto, er hynny, rydym ni newydd ddod allan o bandemig, dydyn ni erioed wedi bod yma o'r blaen, felly yn amlwg mae systemau imiwnedd pobl i lawr ar ôl cwpl o flynyddoedd o beidio â chael eu hamlygu. Ac mae'n debyg nad oedd yr un ohonom yn gwybod yn iawn faint o bobl fyddai'n mynd yn sâl dros y cyfnod penodol hwn. Wn i ddim amdanoch chi, ond mae bron pawb rwy'n ei adnabod wedi cael rhyw fath o ffliw dros y Nadolig—mae wedi effeithio'n fawr ar niferoedd fawr iawn o bobl. Ac yn amlwg, er bod pobl fel fi wedi llwyddo i ddod drwyddi, fwy neu lai, mae yna bobl sy'n llawer hŷn sydd wedi dioddef go iawn ac wedi cael eu hunain yn ein hysbytai.