Fel Gweinidog gall gyflwyno cynigion ac os yw Tŷ’r Cyffredin yn ei basio fel corff sofran gyda gwleidyddion etholedig, fe fydd yn digwydd, ac mae’r Prif Weinidog ei hun wedi gneud yr ymrwymiad hwnnw. Wedi’r cyfan, mae gwledydd y tu allan i’r UE fel y Swistir a Norwy yn rhoi mwy o gymorth i’w ffermwyr mewn gwirionedd nag y mae’r DU a Chymru yn ei wneud.

Mae’r UE yn farchnad sy’n crebachu i’r DU, gydag allforion nwyddau a gwasanaethau i’r UE yn gostwng o 54 y cant yn 2006 i 44 y cant heddiw. Mae dros 60 y cant o allforion o Gymru bellach yn mynd i wledydd nad ydynt yn aelodau o’r UE. Yn 2014, roedd cyfran allforion nwyddau’r DU a oedd yn mynd i wledydd y tu allan i’r UE yn uwch na phob un o aelod-wladwriaethau eraill yr UE ac eithrio Malta. Mae cydbwysedd masnach rhwng y DU a’r UE wedi ffafrio gweddill yr UE bob blwyddyn ers i ni ymuno ac eithrio 1975, ac erbyn hyn mae gan y DU ddiffyg masnach mwy nag erioed gyda’r UE. Y DU yw partner allforio mwyaf yr UE, ac mae’n gwarantu miliynau o swyddi’r UE. Byddai o fudd enfawr i’r UE greu cytundeb masnach rydd cyfeillgar rhwng y DU a’r UE.

Fel y dywedodd cyn-ddirprwy gyfarwyddwr adran ymchwil Ewropeaidd y Gronfa Ariannol Ryngwladol bythefnos yn ôl, os awn yn ôl at yr egwyddorion economaidd craidd,

‘mae economeg yn niwtral ynglŷn ag a ddylid gadael neu aros’.

Wrth gefnogi undeb ffederal Ewropeaidd, pwysleisiodd Churchill na allai Prydain Fawr byth fod yn rhan ohono, gan ddatgan,

‘Rydym gydag Ewrop, ond heb fod yn rhan ohoni. Rydym yn gysylltiedig ond heb fod wedi’n cyfuno. Mae gennym ddiddordeb a chysylltiad ond nid ydym wedi’n hamsugno.’

Wel, mae’n bryd rhoi sofraniaeth o flaen y codwyr bwganod, democratiaeth o flaen y daroganwyr gwae a rhyddid o flaen ofn. Mae’n bryd i ni gymryd ein Teyrnas Unedig yn ôl.