Mae hwn yn gwestiwn ychydig yn anodd yma, ond diolch yn fawr iawn, Ddirprwy Lywydd. Ysgrifennydd y Cabinet, rwy’n deall bod y datganiad hwn yn ymwneud â digwyddiadau chwaraeon mawr, ond tybed a allech roi rhyw syniad inni o ble ceir tir cyffredin â digwyddiadau diwylliannol mawr, yn enwedig o ran etifeddiaeth barhaus—roeddwn yn gobeithio y byddai eich datganiad ychydig yn fwy manwl ynglŷn â hyn, mewn gwirionedd; dim ond wrth gyfeirio at Gemau’r Gymanwlad y gwnaethoch chi sôn amdano mewn gwirionedd, a hynny mewn ffordd braidd yn negyddol.

Nid yw etifeddiaeth, wrth gwrs, yn fater ariannol yn unig ac, i ddangos hynny, efallai y gallwn dynnu eich sylw at y digwyddiad Kynren blynyddol cyntaf, a gynhaliwyd yn Swydd Durham yr haf hwn. Mae'n antur anferthol a drefnwyd ar y cyd â thref Puy du Fou yn Ffrainc, ac, o ganlyniad i'w gwaith, mae yno economi gynhwysol—nid dim ond economi dwristiaeth tymor byr, ond economi gynhwysol a gwead cymdeithasol sydd wedi cael ei sicrhau gan y math hwn o ddigwyddiad. Rwy’n meddwl bod hon yn egwyddor y gellid ei hymestyn i’r digwyddiadau chwaraeon yr ydych wedi bod yn sôn amdanynt heddiw. Rwy’n meddwl o ran—. Er ei bod yn wych bod Llywodraeth Cymru yn cefnogi’r digwyddiadau chwaraeon hyn, rwy’n meddwl, fel y chwaraewyr eu hunain, bod angen inni fod yn uchelgeisiol o ran creu cyfleoedd a manteisio ar y cyfleoedd hynny i gyflawni uchelgeisiau.