A gaf i ddiolch i Mike Hedges—rwyf bob amser yn gwrando yn ofalus iawn arno ar y materion hyn? Rwyf wedi dweud wrtho o'r blaen: nid wyf erioed wedi mynnu mai maint yw'r ffactor sy'n penderfynu llwyddiant gwasanaethau cyhoeddus; ond nid wyf, er hynny, yn credu bod maint yn ffactor amherthnasol yn y ffordd y mae pethau'n cael eu trefnu. Mae maint yn dod â rhai manteision mewn rhai agweddau. Felly, nid wyf yn ei ddiystyru, ond nid wyf yn credu ei fod yn ffactor sy'n drech na phob un arall.

Dywedais yn fy natganiad, pan ddywedais wrthych chi y gallech gael tri dinas-ranbarth yn cyflawni rhai swyddogaethau a chyfres arall o drefniadau rhanbarthol ar gyfer swyddogaethau eraill, dyna a ddywedwyd wrthyf yn ystod yr ymweliadau yr wyf wedi eu cynnal ers mis Mai a Mehefin y llynedd. Nid wyf yn gaeth i'r model deuol hwnnw, ac rwy'n hapus iawn i gael rhagor o drafodaethau manwl. Mae ef yn dweud wrthyf mai’r ddinas-ranbarth yw’r ôl troed. Wel, a yw'n ôl troed ar gyfer gwasanaethau cymdeithasol ym mhrifddinas-ranbarth Caerdydd, lle y ceir 10 o awdurdodau lleol, gyda thri bwrdd iechyd gwahanol yn gwasanaethu poblogaethau amrywiol iawn? Nid wyf yn gwybod. Rwy’n gofyn y cwestiwn dim ond er mwyn i ni ei drafod.

Yn olaf, y pwynt rwy’n credu y mae yn ei wneud ynglŷn â gofal iechyd sylfaenol ac eilaidd yn cael eu dwyn ynghyd mewn byrddau iechyd unigol yw nad yw ffiniau sefydliadol, ynddynt eu hunain, yn diddymu ffiniau proffesiynol. Yn yr ystyr hwnnw, yr wyf yn sicr yn cytuno ag ef.