Diolch yn fawr i’r bobl hynny sydd eisoes wedi siarad yn y ddadl hon, yn enwedig Mark Isherwood, wrth gwrs, sydd wedi bod yn cenhadu ar y mater hwn ers blynyddoedd lawer, ac wedi cyflawni rôl ragorol fel cadeirydd y grŵp trawsbleidiol ar awtistiaeth.

Rhaid i mi ddweud, rwy’n synnu braidd ynglŷn â safbwynt y Blaid Lafur ar hyn. Cyflwynwyd y ddadl mewn ysbryd o ewyllys da, gan ddisgwyl cefnogaeth yr holl bleidiau. Cafwyd llawer o gonsensws ar faterion yn ymwneud ag awtistiaeth yn y gorffennol ac yn wir, cefnogodd y blaid hon ddatblygiad y strategaeth bresennol a gyflwynwyd i’r Cynulliad yn 2008. Ond mae’n gwbl glir nad yw’r strategaeth yn cyflawni’r hyn roeddem i gyd yn disgwyl iddi ei gyflawni a bod pobl, yn anffodus, yn cael cam. Nid wyf eisiau parhau i oedi a gohirio, fel y mae’n ymddangos bod y Blaid Lafur eisiau gwneud, a dweud, ‘Gadewch i ni aros i weld beth fydd yn digwydd gyda hyn, gadewch i ni aros i weld beth fydd yn digwydd gyda hynny,’ pan fo’n gwbl glir nad yw’r systemau presennol yng Nghymru yn addas at y diben ac nad ydynt yn gweithio—