Dau bwynt: yn gyntaf oll, ni fydd Bil Cymru ei hun yn ateb cynhwysfawr i gyfansoddiad Cymru. Bydd gennym anomaleddau o hyd pan fydd y Cynulliad hwn yn gwneud y gyfraith o ran y rhan fwyaf o drefn gyhoeddus, ond ni fydd yr asiantaethau sy'n gorfodi cyfraith trefn gyhoeddus yn atebol i'r Cynulliad na'r Llywodraeth. Byddai'n bosibl, o dan y trefniadau presennol, i rywun gael ei arestio yn y ddinas hon am drosedd nad yw'n drosedd yng Nghymru ond sydd yn Lloegr. Byddai'n bosibl i rywun fwrw tymor mewn carchar yn Lloegr am drosedd sydd yn drosedd yng Nghymru ond nid yn Lloegr. Mae'r rhain yn anomaleddau sy’n codi gyda'r setliad. Felly, mae llawer i'w wneud o ran gwneud hynny’n fwy cydlynol, er na fydd mor gydlynol ag y byddwn i wedi gobeithio.

Mae'r Bil y mae’n sôn amdano—a dweud y gwir, mae'n rhaid i ni weld beth sydd yn y Bil diddymu mawr fel y'i gelwir. Os mai’r cwbl y mae’n ei wneud—dyma'r ffordd y mae'n cael ei gyflwyno—os mai’r cwbl y mae’n ei wneud yw ymgorffori cyfraith bresennol yr UE yn holl awdurdodaethau a gwledydd y DU, yna gallaf ddeall y synnwyr yn hynny, a byddwn yn edrych ar y sefyllfa o'r newydd i weld a oes unrhyw angen i fwrw ymlaen ar y llwybr a awgrymodd ef ar ôl i fanylion y Bil hwnnw ddod yn eglur. Ond yr egwyddor, wrth gwrs, fydd na ddylai unrhyw bŵer gael ei golli i bobl Cymru a bod unrhyw bwerau sy'n trosglwyddo o Frwsel mewn meysydd sydd wedi'u datganoli yn dod yn syth yma—maen nhw’n pasio 'go', ond ddim yn casglu arian ar y ffordd yn anffodus.