Rwy’n gwerthfawrogi tôn optimistaidd yr araith flaenorol. Gallwn gefnogi cynnig y Ceidwadwyr heddiw, ond rwyf am ganolbwyntio ar welliannau Llafur mewn gwirionedd, yn arbennig gwelliant 3, gan fod hwn yn fantra a glywn mewn nifer o ddadleuon yn y lle hwn, am y polisi caledi honedig ddifrodus hwn. Wel, beth yw caledi yn yr amgylchiadau presennol? Mae’r geiriadur yn diffinio ‘austerity’ fel ‘sternness or severity of manner or attitude’, yn debyg iawn i’r araith a glywsom gan Rhianon Passmore yn gynharach, efallai—nid wyf yn gwneud sylwadau ar ei chynnwys, arddull y cyflwyno rwy’n ei olygu. Ond y cyfan y mae caledi’n ei olygu, mewn gwirionedd, yn y cyd-destun hwn, yw byw o fewn eich gallu. Mae’n rhywbeth y mae’n rhaid i ni i gyd ei wneud mewn bywyd preifat ac eto dyna beth nad yw Canghellor presennol y Trysorlys yn ei wneud, gan ein bod wedi cael diffyg yn y gyllideb rhwng mis Ebrill a mis Awst eleni o £33.8 biliwn yn erbyn rhagolwg ym mis Mawrth ar gyfer y flwyddyn gyfan o £55.5 biliwn. Mae’r Canghellor wedi methu ei darged ar gyfer gostwng gwariant a hynny o gryn dipyn. Mewn gwirionedd, rydym yn gorwario £6.5 biliwn y mis—dyna £80 biliwn y flwyddyn ac mae hynny’n gyfwerth â 5 y cant o’n hincwm cenedlaethol. Mae’n eithaf clir na all hynny barhau am gyfnod amhenodol.

Roedd yna adeg, wrth gwrs, pan oedd Llywodraethau Llafur wedi ymrwymo i gyllideb gytbwys. Roedd gweinyddiaeth Blair, rhwng 1997 a 2001, yn fodel o ddoethineb ariannol, oherwydd, wrth gwrs, roeddent yn dilyn cynlluniau Kenneth Clarke yn y Llywodraeth flaenorol. Ond ar ôl etholiad cyffredinol 2001, wrth gwrs, cafodd y breciau eu tynnu oddi ar y trên a glaniodd y droed yn gadarn ar y sbardun, ac yn hytrach na chynnal gwargedion ar y cyfrif cyfredol, sef yr hyn a ddigwyddai yn y blynyddoedd hynny, aeth popeth yn gyflym am yn ôl.