Gyda gweithwyr o fy etholaeth i yn Nhrostre ac ym Mhort Talbot y prynhawn yma, anadlais ochenaid ddofn o ryddhad ynglŷn â chanlyniad y bleidlais, ac er gwaethaf y cwynion a’r amheuon a oedd ganddynt am y ffordd y mae Tata wedi trin hyn dros y 12 mis diwethaf, mae’n dyst i ymrwymiad y rheolwyr lleol a’r gweithwyr eu bod yn barod i ymrwymo i achub swyddi yn eu cymunedau. Ac rwy’n meddwl y dylem gydnabod na fyddai bargen wedi bod iddynt bleidleisio arni yn y lle cyntaf oni bai am gymhellion ariannol Llywodraeth Cymru.

Ond tybed a yw’r Gweinidog yn rhannu fy anesmwythyd ynglŷn â digwyddiadau’r flwyddyn ddiwethaf, a galwadau o’r Siambr y prynhawn yma i barhau i bwmpio symiau mawr o arian cyhoeddus i mewn i gorfforaeth fawr amlwladol ar sail barhaus? Mae hyn yn ein gwneud yn hynod o agored i fympwyon ystafell fwrdd yn India a newidiadau personoliaethau o gwmpas y bwrdd hwnnw. ‘Does bosibl nad ydym yn rhoi ein hunain mewn sefyllfa well yn y tymor hir os gwnawn ein hunain yn llai agored i’r grymoedd hyn sydd y tu hwnt i’n rheolaeth, a’n bod yn adeiladu cydnerthedd ein heconomi drwy fuddsoddiad lleol, sgiliau lleol a swyddi lleol. Felly, a allai wneud yn siŵr yn ei strategaeth economaidd fod gennym gynllun, fel nad ydym yn rhoi ein hunain yn y sefyllfa hon yn y blynyddoedd i ddod?