Felly mae tua £7,500 y pen o dreth yn cael ei godi yng Nghymru, o’i gymharu â £10,000 ar draws y DU yn ei chyfanrwydd. Rwy’n falch o glywed ailddatganiad ac eglurhad Ysgrifennydd y Cabinet fod ei blaid, o leiaf, a’r Llywodraeth y mae’n ei harwain, yn un ddatganoliadol, oherwydd, yn llawer o weithredoedd y Llywodraeth hon, ceisir cytundeb ag un o’r gwrthbleidiau gyferbyn—ac nid wyf byth yn hollol siŵr a ydynt yn wrthblaid neu’n cefnogi’r Llywodraeth, ond 6 y cant yn unig o’r bobl sy’n byw yng Nghymru sy’n cefnogi eu polisi mwyaf arwyddocaol sef sicrhau annibyniaeth i Gymru. Nawr, siaradodd Ysgrifennydd y Cabinet yn gynharach am gyfarfod pedairochrog, ac mae’r Prif Weinidog wedi rhoi pwyslais mawr ar y math o strwythur sydd i Gyd-bwyllgor y Gweinidogion, ond onid ydym mewn sefyllfa wahanol iawn? Nid yn unig fod Cymru, fel Lloegr, wedi pleidleisio dros adael yr Undeb Ewropeaidd, a’i bod wedi gwneud hynny o fwy na’r DU yn ei chyfanrwydd, y sefyllfa sy’n ein hwynebu yw nad oes gan Ogledd Iwerddon lywodraeth, ac nid yw’n glir pryd y bydd ganddynt lywodraeth, tra bydd Llywodraeth yr Alban, hyd y gellir rhagweld, yn ymgyrchu dros annibyniaeth, gan geisio chwilio am esgus dros greu anghydfod, yn hytrach na cheisio gwneud i’r DU weithio. Yn y sefyllfa honno, oni ddylai Llywodraeth Cymru roi mwy o bwyslais ar gyfarfodydd dwyochrog a negodi â Llywodraeth y DU i gael y canlyniad gorau i Gymru, fel y ceisiodd Ysgrifennydd y Cabinet ei wneud â’r fframwaith cyllidol?