Na wnaf, mae’n ddrwg gennyf. Rwyf wedi dechrau, fe orffennaf. Rydych bob amser yn awyddus i sôn am San Steffan; wel, gadewch i mi ddweud wrthych, mae treth gyngor eiddo band D yn San Steffan yn £669. Eiddo band D yng Nghonwy: £1,401. Mae ardrethi busnes yn parlysu ein hunigolion mwyaf gweithgar a llawn menter. Yn Lloegr, dan Lywodraeth Geidwadol, caiff ein busnesau eu gwerthfawrogi, cânt eu hystyried yn bwysig, cânt eu cefnogi, ac maent bellach wedi cael £3.6 biliwn mewn rhyddhad trosiannol. Byddai’r hyn sy’n cyfateb mewn termau ariannol i’r cymorth hwn o ran ei werth ar gyfer Cymru, pe bai’n cael ei ddarparu, yn £180 miliwn, ac eto mae’r brolio diweddar yn sgil cronfa gwerth £10 miliwn i liniaru’r cynnydd arswydus hwn yn sarhad enfawr—yn warth llwyr—gan brofi, unwaith eto, nad yw Llafur Cymru yn deall busnes.

Ar fand llydan, y cyflymder cyfartalog yng Nghymru yw’r isaf o blith rhanbarthau’r DU. Yn Aberconwy, mae safleoedd unigol, a rhai cymunedau cyfan bron yn cael eu heithrio o brosiect Cyflymu Cymru, tra bod y daith ffibr yn parhau i adrodd ar ddata annibynadwy dan Lafur Cymru mewn grym, wedi’u cefnogi, wrth gwrs, yn y blynyddoedd diwethaf gan Blaid Cymru a’r Democratiaid Rhyddfrydol. Yr un hen stori. Beth arall y gallaf ei ddweud? Ond mae fy etholwyr yn Aberconwy wedi gweld cynnydd o 230 y cant ym miliau’r dreth gyngor; eu bwrdd iechyd lleol yn dod yn destun mesurau arbennig, ac yn aros yno am 22 mis bellach; a chau ein hysgolion gwledig, yn groes i ddymuniadau nifer o rieni a llywodraethwyr. Mae Llywodraeth Lafur Cymru yn gwneud cam â fy etholaeth, ac mae’n sicr yn gwneud cam â phobl Cymru. Diolch.